Termin „należności” odnosi się do pieniędzy należnych firmie od klienta. Jest to pisemne przyrzeczenie zapłaty pewnej kwoty pieniędzy w określonym czasie. Długoterminowe należności to należności, które mają być zapłacone w okresie dłuższym niż jeden rok, podczas gdy krótkoterminowe należności są wymagalne w okresie jednego roku lub krótszym. Znajomość różnicy między tymi dwoma rodzajami not pomoże firmie bardziej efektywnie zarządzać swoimi finansami.
Kiedy firma otrzymuje notę należności, musi być ona księgowana zgodnie z ogólnie przyjętymi zasadami rachunkowości (GAAP). Obejmuje to rejestrowanie noty w księgach firmy i utrzymywanie dokładnych zapisów wszystkich powiązanych transakcji.
Kiedy firma oferuje klientom warunki kredytowe, ważne jest, aby mieć jasne i spójne polityki kredytowe w miejscu. Pomaga to zapewnić, że firma jest w stanie właściwie zarządzać swoimi należnościami i chronić się przed potencjalnymi stratami z powodu braku płatności.
Przy udzielaniu kredytu klientowi ważne jest, aby rozważyć wszelkie potencjalne ryzyko związane z transakcją. Obejmuje to analizę historii kredytowej klienta i ocenę jego zdolności do spłaty noty w określonym czasie.
Firmy mogą zdecydować się na zabezpieczenie należności notami w celu zmniejszenia ryzyka braku zapłaty. Może to pomóc firmie szybciej odzyskać straty w przypadku, gdy klient nie zapłaci.
Kiedy przychodzi czas na ściąganie należności, firmy muszą mieć wdrożone procedury, aby zapewnić, że proces ten jest obsługiwany w sposób terminowy i skuteczny. Może to obejmować wysyłanie przypomnień o płatnościach, śledzenie zaległych płatności i podejmowanie działań prawnych w razie potrzeby.
Ważne jest, aby firmy raportowały swoje należności z tytułu not w swoich sprawozdaniach finansowych w celu dokładnego przedstawienia swojej sytuacji finansowej. Obejmuje to dostarczenie informacji na temat kwoty głównej, stopy procentowej i terminów płatności.
Wreszcie, firmy muszą utrzymywać dokładną ewidencję swoich należności notowych w celu właściwego monitorowania i zarządzania swoimi należnościami. Obejmuje to śledzenie wszystkich powiązanych transakcji, jak również rejestrowanie wszelkich zmian w warunkach lub statusie noty.
Ogólnie rzecz biorąc, należności są uważane za aktywa krótkoterminowe, ponieważ oczekuje się, że zostaną one zamienione na gotówkę w stosunkowo krótkim czasie. Mogą jednak wystąpić przypadki, w których dana należność jest uznawana za długoterminową. Na przykład, jeżeli spółka ma umowę z klientem, która przewiduje, że płatność nie będzie należna przez dłuższy okres czasu (np. 12 miesięcy), wówczas należność będzie klasyfikowana jako długoterminowa.
Short-term notes receivable generally go on the balance sheet under the heading of „current assets”. Wynika to z faktu, że są one zazwyczaj płatne w ciągu jednego roku, a więc są uważane za stosunkowo płynne. Jednak konkretna klasyfikacja może się różnić w zależności od polityki rachunkowości firmy. Na przykład, jeżeli firma ma politykę klasyfikowania wszystkich należności z tytułu not jako aktywów długoterminowych, to wszystkie krótkoterminowe należności z tytułu not będą wymienione w pozycji „aktywa długoterminowe” w bilansie.
Zobowiązania krótkoterminowe to zobowiązania, które są wymagalne w ciągu jednego roku. Długoterminowe zobowiązania to zobowiązania, które są wymagalne po roku.
Long term notes receivable should be reported as a long-term asset on the balance sheet.
Długoterminowe należności z tytułu skryptów dłużnych należy wykazać w bilansie jako aktywa. Byłaby to nota, która jest wymagalna po roku lub więcej od daty bilansu.