Badanie przeprowadzone przez zespół naukowców wyjaśnia, jak działa supersensor, który pozwala ptakom odnajdywać drogę. Te zwierzęta mają rodzaj wbudowanego kompasu i pozazmysłowej percepcji, która daje im informacje o kierunkach.
Naukowcy od dawna rozumieją, że ptaki wyczuwają pole magnetyczne Ziemi i ten rodzaj wbudowanego kompasu daje im informacje, których potrzebują, aby się zorientować. Jednak aby znaleźć drogę do domu, zwierzęta te potrzebowałyby również mapy wskazującej kierunek, w którym zmierzają. Aby dostać się do dokładnego miejsca po drugiej stronie planety, naukowcy odkryli, że ptaki i owady mają pozazmysłowe postrzeganie, supersens, który może pokonać problemy z orientacją.
Ptaki supersens
Xin Hao z Boxwood University w Chinach i jego koledzy odkryli zupełnie nowy mechanizm, który może wyjaśnić, jak ptaki się poruszają. Mechanizm opiera się na właściwościach białek w kształcie pręcików w siatkówce oka gołębi. Białka te (zwane MagR) zawierają skupiska atomów żelaza i siarki. Żelazo, w szczególności, doprowadziło biologów do przekonania, że molekuła jest wrażliwa na pole magnetyczne Ziemi i dlatego może funkcjonować jako biokompas.
Naukowcy wierzą również, że skupiska siarczku żelaza pozwalają ptakom orientować się bardziej efektywnie. Mechanizm ten opiera się na fakcie, że klaster ten może emitować fluorescencję w widmie składającym się z trzech kolorów (pik centralny i dwa ciemne piki boczne). Intensywność tej fluorescencji i odległość między pikami zależy od dwóch czynników: otaczającego pola elektrycznego i otaczającego pola magnetycznego. Oczywiście pole magnetyczne jest dostarczane przez Ziemię, natomiast zakłada się, że ptaki są w stanie wytworzyć własne wewnętrzne pole elektryczne.
Te gatunki zwierząt tworzyłyby swoisty punkt odniesienia. Im dalej od tego punktu, tym bardziej spada fluorescencja. Według Xin, dzięki temu super zmysłowi, ptaki mogą poruszać się w kierunku celu i postrzegać geomagnetyzm w zupełnie nowym scenariuszu. Teoria zespołu wyjaśniłaby również, dlaczego w niektórych przypadkach zaobserwowano, że ptaki dezorientują się pod wpływem pola magnetycznego oscylującego z określoną częstotliwością. Stałoby się tak, gdyby prędkość drgań odpowiadała częstotliwości atomów siarczku żelaza i zakłócała wewnętrzny system orientacji ptaków.
Zrozumienie, jak ptaki i inne gatunki zwierząt radzą sobie z przemieszczaniem się na duże odległości i powrotem do punktu wyjścia, jest również bardzo przydatne przy opracowywaniu nowych technologii nawigacyjnych. Będąc przy temacie zwierząt, badacze próbują również zrozumieć, co spowodowało, że setki ptaków rozbiły się w Ameryce.
Stefania Bernardini