1. Definicja badań i rozwoju według GAAP – Badania i rozwój (B+R) według GAAP to proces tworzenia nowych produktów, usług lub procesów. Obejmuje on takie działania, jak projektowanie, testowanie, tworzenie prototypów i produkcję. Działania badawczo-rozwojowe są zazwyczaj podejmowane przez firmę w celu zwiększenia jej przewagi konkurencyjnej.
2. Ujęcie księgowe kosztów badań i rozwoju – Ujęcie księgowe kosztów badań i rozwoju różni się w zależności od charakteru działalności i stosowanej metody rachunkowości. Ogólnie rzecz biorąc, koszty poniesione na rozwój nowego produktu lub procesu są ujmowane w kosztach w momencie ich poniesienia. Jednakże, jeżeli firma jest w stanie wykazać, że produkt lub proces jest opłacalny, wówczas koszty związane z rozwojem mogą być kapitalizowane.
3. Nakłady na badania i rozwój ujmowane jako aktywa – Spółki mogą ujmować nakłady na badania i rozwój jako aktywa, jeżeli są w stanie wykazać, że produkt lub proces będą opłacalne. Zazwyczaj dokonuje się tego poprzez oszacowanie przyszłych korzyści ekonomicznych z produktu lub procesu i uwzględnienie ich w bilansie firmy.
4. Ujmowanie działalności badawczo-rozwojowej w sprawozdaniu z przepływów pieniężnych – Firmy muszą ujmować działalność badawczo-rozwojową w sprawozdaniu z przepływów pieniężnych. Ogólnie rzecz biorąc, koszty związane z działalnością badawczo-rozwojową zalicza się do działalności operacyjnej i wykazuje jako wypływy środków pieniężnych w sprawozdaniu z przepływów pieniężnych.
5. Ujęcie wydatków na badania i rozwój w bilansie – wydatki na badania i rozwój są ujmowane w bilansie jako aktywa, jeżeli firma jest w stanie wykazać, że produkt lub proces jest opłacalny z handlowego punktu widzenia. Zazwyczaj dokonuje się tego poprzez oszacowanie przyszłych korzyści ekonomicznych z produktu lub procesu.
6. Sprawozdawczość w zakresie działalności badawczo-rozwojowej – Firmy muszą wykazywać działalność badawczo-rozwojową w swoich sprawozdaniach finansowych. Dokonuje się tego poprzez włączenie wydatków na badania i rozwój do rachunku zysków i strat firmy oraz poprzez rozliczanie ich w rachunku przepływów pieniężnych.
7. Ujmowanie przychodów z działalności badawczo-rozwojowej – Ujmowanie przychodów z działalności badawczo-rozwojowej zależy od charakteru tej działalności i stosowanej metody rachunkowości. Ogólnie rzecz biorąc, przychody związane z działalnością badawczo-rozwojową są ujmowane, gdy produkt lub proces zostanie opracowany, przetestowany i oddany do użytku.
8. Wymogi dotyczące ujawniania informacji o działalności badawczo-rozwojowej – Firmy muszą ujawniać wszelkie działania w zakresie badań i rozwoju w swoich sprawozdaniach finansowych. Obejmuje to ujawnienie poniesionych kosztów, szacunkowych przyszłych korzyści ekonomicznych z produktu lub procesu oraz kwoty przychodu rozpoznanego w wyniku tej działalności. Firmy muszą również ujawnić wszelkie zobowiązania warunkowe związane z działalnością badawczo-rozwojową.
W GAAP nie ma konkretnych wytycznych dotyczących traktowania nakładów na badania i rozwój (R&D). Jednak GAAP zawiera wytyczne dotyczące księgowania wartości niematerialnych i prawnych, które mogą być istotne dla nakładów na badania i rozwój.
Wartości niematerialne to aktywa, którym brakuje fizycznej substancji i których nie da się fizycznie wycenić. Wartości niematerialne dzieli się dalej na dwie kategorie: (1) wartości niematerialne o nieokreślonym okresie użytkowania oraz (2) wartości niematerialne o określonym okresie użytkowania.
Wartości niematerialne o nieokreślonym okresie użytkowania nie podlegają amortyzacji, lecz są corocznie testowane pod kątem utraty wartości. Aby przeprowadzić test na utratę wartości, porównuje się wartość bilansową składnika aktywów z jego szacowaną wartością godziwą. Jeżeli wartość bilansowa przewyższa szacowaną wartość godziwą, odnotowywany jest odpis z tytułu utraty wartości w celu obniżenia wartości bilansowej składnika aktywów do jego szacowanej wartości godziwej.
Wartości niematerialne o określonym czasie trwania są amortyzowane przez szacowany okres ich użytkowania, który jest zazwyczaj okresem, w którym oczekuje się, że dany składnik aktywów będzie generował przychody. Amortyzacja jest ujmowana jako koszt w rachunku zysków i strat.
Nie ma jednoznacznego testu pozwalającego określić, czy dany wydatek powinien zostać zaklasyfikowany jako koszt prac badawczo-rozwojowych czy składnik wartości niematerialnych. Jednakże można wziąć pod uwagę następujące czynniki:
– Czy nakłady stanowią koszt jednorazowy czy ciągły
– Czy nakłady są bezpośrednio związane z opracowaniem nowego produktu lub usługi
– Czy nakłady są niezbędne do utrzymania dotychczasowej funkcjonalności produktu lub usługi
– Czy nakłady mogą być kapitalizowane zgodnie z GAAP
Ogólnie rzecz biorąc, nakłady na badania i rozwój powinny być traktowane jako koszty w okresie, w którym zostały poniesione. Jednakże, jeżeli zostanie stwierdzone, że nakłady na badania i rozwój spełniają kryteria klasyfikacji jako składnik wartości niematerialnych i prawnych, powinny być kapitalizowane i amortyzowane przez okres użytkowania.
Koszty badań i rozwoju są ujmowane w GAAP jako koszt lub jako składnik aktywów, w zależności od stosowanej metody rachunkowości. Jeśli koszty są ponoszone w ramach normalnego toku działalności, są one zazwyczaj ujmowane w kosztach w momencie ich poniesienia. Jeżeli jednak koszty są ponoszone w celu opracowania nowego produktu lub usługi, mogą być kapitalizowane jako aktywa w bilansie.