Stany Zjednoczone posiadają szeroki wachlarz praw i przepisów regulujących miejsce pracy. Prawa te zostały stworzone, aby zapewnić pracodawcom bezpieczne i sprawiedliwe środowisko pracy dla ich pracowników. Do najbardziej znanych praw należą Fair Labor Standards Act, Occupational Safety and Health Act oraz Americans with Disabilities Act. Te prawa zapewniają podstawowe prawa pracownikom, takie jak płaca minimalna, wynagrodzenie za nadgodziny oraz ochronę przed dyskryminacją i molestowaniem.
Europejskie przepisy prawa pracy, choć podobne do tych obowiązujących w Stanach Zjednoczonych, różnią się w pewnych obszarach. Na przykład, wiele krajów UE posiada prawa, które znacznie bardziej chronią pracowników niż amerykańskie, włączając w to prawo do negocjacji zbiorowych, prawo do strajku i prawo do odprawy. Dodatkowo, istnieją przepisy chroniące pracowników zatrudnionych w niepełnym wymiarze godzin i pracowników tymczasowych, a także przepisy wymagające od pracodawców zapewnienia urlopu macierzyńskiego i innych świadczeń przyjaznych rodzinie.
Bezpieczeństwo w miejscu pracy jest ważnym zagadnieniem zarówno w amerykańskim, jak i europejskim prawie pracy. W Stanach Zjednoczonych ustawa o bezpieczeństwie i zdrowiu w miejscu pracy (Occupational Safety and Health Act) wymaga od pracodawców zapewnienia bezpiecznego środowiska pracy dla swoich pracowników. Podobnie w UE obowiązują przepisy bezpieczeństwa, które są jeszcze bardziej rygorystyczne niż te w USA i wymagają od pracodawców zapewnienia ergonomicznych stanowisk pracy, a także odpowiednich środków ochrony osobistej dla pracowników w branżach wysokiego ryzyka.
Amerykańskie i europejskie prawo pracy różni się również przepisami dotyczącymi godzin i nadgodzin. W Stanach Zjednoczonych obowiązują przepisy ograniczające liczbę godzin, które pracownik może przepracować w ciągu tygodnia i wymagające od pracodawców płacenia za nadgodziny za wszystkie godziny przepracowane ponad standardowy 40-godzinny tydzień pracy. Natomiast w Europie istnieją przepisy, które ograniczają liczbę godzin, jakie pracownik może przepracować w ciągu dnia i wymagają od pracodawców zapewnienia płatnego czasu wolnego w zamian za wszelkie godziny przepracowane ponad standardowy 8-godzinny dzień pracy.
Amerykańskie i europejskie prawo pracy różnią się również przepisami dotyczącymi świadczeń pracowniczych. W Stanach Zjednoczonych pracodawcy są zobowiązani do zapewnienia minimalnego poziomu świadczeń, w tym ubezpieczenia zdrowotnego i odszkodowania pracowniczego. Natomiast w Europie pracodawcy są zobowiązani do zapewnienia znacznie szerszego zakresu świadczeń, w tym urlopu wypoczynkowego i wychowawczego, a także innych świadczeń przyjaznych rodzinie, takich jak opieka nad dziećmi i elastyczne godziny pracy.
Zarówno amerykańskie, jak i europejskie prawo pracy zabrania pracodawcom dyskryminowania pracowników ze względu na pewne cechy, takie jak rasa, płeć i wiek. W Stanach Zjednoczonych prawo zabrania również dyskryminacji ze względu na orientację seksualną i tożsamość płciową. W Europie przepisy idą jeszcze dalej i zakazują dyskryminacji ze względu na religię i przekonania polityczne.
Amerykańskie i europejskie prawa pracy mają podobne regulacje dotyczące płac i pracy dzieci. W USA, Fair Labor Standards Act wymaga od pracodawców płacenia minimalnej płacy i zabrania pracodawcom zatrudniania dzieci poniżej 16 roku życia do niebezpiecznych prac. W Europie przepisy są jeszcze bardziej rygorystyczne, wymagając od pracodawców płacenia płacy wystarczającej na utrzymanie i zakazując zatrudniania dzieci poniżej 14 roku życia.
Amerykańskie i europejskie prawa pracy różnią się w swoich regulacjach dotyczących uzwiązkowienia. W USA National Labor Relations Act gwarantuje pracownikom prawo do tworzenia i wstępowania do związków zawodowych. W Europie prawo jeszcze bardziej chroni pracowników, wymagając od pracodawców uznawania i negocjowania ze związkami, jak również zapewniając dodatkową ochronę dla pracowników zrzeszonych w związkach.
Amerykańskie i europejskie prawa pracy wywarły ogromny wpływ na miejsce pracy. W Stanach Zjednoczonych prawa te pomogły zapewnić pracownikom bezpieczne i sprawiedliwe warunki pracy, jak również podstawowe prawa, takie jak płaca minimalna i wynagrodzenie za nadgodziny. W Europie prawa te były jeszcze dalej idące, zapewniając pracownikom znacznie szerszy zakres świadczeń i ochrony.
W Stanach Zjednoczonych najbardziej powszechne świadczenia pracownicze to ubezpieczenie zdrowotne, plany oszczędnościowe na emeryturę oraz płatny czas wolny. Świadczenia te są zazwyczaj oferowane przez pracodawców, a pracownicy pokrywają część kosztów. W Europie najbardziej powszechne świadczenia pracownicze to płatne dni urlopowe, płatne dni chorobowe i płatny urlop wychowawczy. Świadczenia te są zazwyczaj wymagane przez prawo, a pracodawcy są zobowiązani do zapewnienia ich bez kosztów dla pracowników. Ogólnie rzecz biorąc, europejskie świadczenia pracownicze są bardziej hojne niż te w Stanach Zjednoczonych.
Stany Zjednoczone mają bardziej zdecentralizowany system prawa pracy niż Wielka Brytania. W Stanach Zjednoczonych prawo pracy jest regulowane przede wszystkim przez ustawy federalne i stanowe, a także orzeczenia sądowe. W przeciwieństwie do tego, prawo pracy w Wielkiej Brytanii jest regulowane przede wszystkim przez ustawy, z ograniczoną rolą orzecznictwa.
Istnieją również pewne istotne różnice merytoryczne pomiędzy prawem pracy w USA i Wielkiej Brytanii. Na przykład, w USA znacznie większy nacisk kładzie się na prawa jednostki, takie jak prawo do swobody zawierania umów. Z kolei brytyjskie prawo pracy daje większą ochronę pracownikom przed niesprawiedliwym zwolnieniem i innymi formami niesprawiedliwego traktowania przez pracodawcę.