Punkty bazowe rachunkowości (ABP) to termin używany do określenia ułamka jednego procenta w dziedzinie rachunkowości. ABP stosuje się do pomiaru zmian w różnych metrykach finansowych, takich jak stopy procentowe, rentowność obligacji i inne instrumenty finansowe. Jest również używany do pomiaru wydajności portfela inwestycyjnego lub spreadu pomiędzy dwoma produktami finansowymi. ABP jest najczęściej stosowany w branży bankowej i usług finansowych.
Punkty bazowe obliczane są poprzez pomnożenie stopy procentowej przez 10 000. Na przykład, jeśli instrument finansowy ma stopę zwrotu 1,5%, można ją wyrazić jako 150 ABP (1,5 x 10 000 = 15 00
Zastosowanie ABP zapewnia jednolity i spójny sposób pomiaru i porównania wyników różnych instrumentów finansowych. Stanowi również sposób pomiaru wydajności portfela inwestycyjnego lub spreadu pomiędzy dwoma produktami finansowymi. Dodatkowo, ABP może pomóc profesjonalistom finansowym i inwestorom szybko i dokładnie zmierzyć wpływ zmian stóp procentowych, rentowności obligacji i innych wskaźników finansowych.
Terminy księgowe punkty bazowe i punkty bazowe są często używane zamiennie, ale różnią się one nieznacznie. Punkty bazowe odnoszą się do procentu jednego, który jest używany do pomiaru wydajności instrumentu finansowego, podczas gdy księgowe punkty bazowe odnoszą się do ułamka jednego procentu, który jest używany do pomiaru wydajności instrumentu finansowego.
Główną wadą stosowania ABP jest to, że nie uwzględnia on rzeczywistej wartości pieniądza w czasie. Gdy zmienia się wartość pieniądza, zmienia się również wartość ABP, więc nie zawsze jest to dokładna miara wydajności instrumentu finansowego. Dodatkowo, ABP nie uwzględnia żadnych bazowych instrumentów finansowych, które mogą być związane z wydajnością produktu.
Ryzyko związane ze stosowaniem ABP wiąże się głównie z jego niedokładnością. Jak wspomniano powyżej, ABP nie uwzględnia rzeczywistej wartości pieniądza w czasie, co może prowadzić do niedokładnych pomiarów wyników instrumentu finansowego. Dodatkowo, ABP nie uwzględnia żadnych bazowych instrumentów finansowych, które mogą być związane z wynikami danego produktu.
Najczęstszym zastosowaniem ABP jest pomiar wydajności portfela inwestycyjnego lub spreadu pomiędzy dwoma produktami finansowymi. Dodatkowo, jest on często wykorzystywany do pomiaru wpływu zmian stóp procentowych, rentowności obligacji i innych wskaźników finansowych. ABP wykorzystuje się również do porównywania wydajności różnych instrumentów finansowych oraz do mierzenia wydajności portfela w czasie.
Alternatywy dla ABP obejmują wykorzystanie innych wskaźników, takich jak wskaźnik Sharpe’a, wskaźnik Treynora, alfa Jensena oraz skorygowany o ryzyko zwrot z kapitału (RAROC). Metryki te są bardziej dokładne i uwzględniają rzeczywistą wartość pieniądza w czasie oraz bazowe instrumenty finansowe związane z wynikami danego produktu.
Podsumowanie
Punkty bazowe rachunkowości to termin używany w dziedzinie rachunkowości do pomiaru zmian dokonywanych w różnych metrykach finansowych. Jest on stosowany do pomiaru wydajności portfela inwestycyjnego lub spreadu pomiędzy dwoma produktami finansowymi. Należy jednak pamiętać, że ABP nie uwzględnia rzeczywistej wartości pieniądza w czasie i nie bierze pod uwagę żadnych bazowych instrumentów finansowych związanych z wydajnością produktu. Dlatego ważne jest, aby rozważyć alternatywy dla ABP przy pomiarze wyników instrumentu finansowego.
100 punktów bazowych jest równe 1%.
30 punktów bazowych jest równe 0,30%.
Punkt bazowy to jednostka miary używana do opisania procentowej zmiany instrumentu finansowego. Jeden punkt bazowy jest równy 0,01% lub 1/100 części 1%. Dlatego 25 punktów bazowych jest równe 0,25% lub 1/4 1%.
Punkty bazowe to jednostka miary używana przez instytucje finansowe do opisywania zmian w stopach procentowych, rentowności lub spreadach kredytowych. Jeden punkt bazowy jest równy 1/100 części 1%.
Procenty są jednostką miary używaną do opisywania zmian w zmiennej finansowej, takiej jak cena, stopa procentowa lub spread kredytowy. Procenty są często wyrażane jako liczba całkowita, taka jak 50%, a nie jako liczba dziesiętna, taka jak 0,50%.
Punkty bazowe są używane przez instytucje finansowe, ponieważ są bardziej precyzyjnym sposobem mierzenia zmian stóp procentowych, zmian rentowności i zmian spreadu kredytowego. Punkty bazowe są również łatwiejsze w użyciu przy porównywaniu zmian tych zmiennych w czasie.
200% jest równe 2,000 punktów bazowych.