Nieściągalne rachunki, znane również jako złe długi, to kwoty należne przedsiębiorstwu, które nie mogą być zebrane od klienta lub klienta. Zrozumienie, jak prawidłowo obsługiwać nieściągalne rachunki jest ważną umiejętnością księgową dla firm.
Pierwszym krokiem w radzeniu sobie z nieściągalnymi rachunkami jest identyfikacja, które rachunki mogą stać się nieściągalne. Wiąże się to z analizą historii klienta, wzorców płatności i innych czynników.
Przedsiębiorstwa muszą oszacować kwotę swoich nieściągalnych rachunków w oparciu o doświadczenia z przeszłości, informacje o klientach i inne czynniki. Jest to ważne dla przedsiębiorstw, aby prawidłowo rozliczać nieściągalne należności.
Po oszacowaniu nieściągalnych należności, przedsiębiorstwa muszą zarejestrować nieściągalne należności w swoim systemie rachunkowości. Dokonuje się tego poprzez zapisanie wpisu korygującego w księdze głównej.
Po zapisaniu wpisu korygującego, przedsiębiorstwa muszą odpisać nieściągalne rachunki. Dokonuje się tego poprzez obciążenie konta rezerw na złe długi i uznanie konta należności.
W niektórych przypadkach przedsiębiorstwa mogą być w stanie odzyskać nieściągalne należności. Jeżeli klient zapłaci należną kwotę w późniejszym terminie, kwota ta zostanie zapisana na dobro rachunku rezerw na nieściągalne należności i obciążona na dobro rachunku należności.
Przedsiębiorstwa muszą raportować nieściągalne należności w swoich sprawozdaniach finansowych. Odbywa się to poprzez wykazanie kwoty nieściągalnych należności jako kosztu w rachunku zysków i strat.
Radzenie sobie z nieściągalnymi wierzytelnościami jest ważną umiejętnością księgową dla przedsiębiorstw. Poprzez zrozumienie, jak prawidłowo identyfikować, szacować, rejestrować, odpisywać i raportować nieściągalne rachunki, przedsiębiorstwa mogą zapewnić, że ich rachunki są właściwie obsługiwane.
Nieściągalne należności we wpisie do dziennika to wpis księgowy, który jest dokonywany w celu zarejestrowania odpisu nieściągalnych należności. Ten zapis księgowy jest dokonywany w celu zmniejszenia konta Accounts Receivable i zwiększenia konta Allowance for Doubtful Accounts.
Zapis korygujący na konta wątpliwe to zapis w dzienniku dokonywany na koniec okresu obrachunkowego w celu utworzenia rezerwy na szacowane złe długi. Zapis ten jest dokonywany na koncie rezerw na należności wątpliwe, które jest kontr kontem aktywów, które kompensuje konto aktywów należności.
Kwota zapisu korygującego jest obliczana poprzez oszacowanie procentu należności, które nie zostaną ściągnięte i pomnożenie go przez sumę należności. Na przykład, jeśli szacuje się, że 5% należności nie zostanie zebranych, a suma należności wynosi 100 000 USD, to wpis korygujący wyniesie 5 000 USD.
Nieściągalne należności są zwykle rejestrowane jako koszty nieściągalnych długów w rachunku zysków i strat firmy. Ten wydatek reprezentuje kwotę pieniędzy, których firma spodziewa się, że nie będzie w stanie ściągnąć od klientów.
1. Rozliczenia międzyokresowe: Przychody i koszty, które zostały poniesione, ale nie zostały jeszcze ujęte w ewidencji księgowej.
2. Odroczenia: Wydatki, które zostały poniesione, ale nie są jeszcze należne, lub przychody, które zostały uzyskane, ale nie są jeszcze należne.
3. Amortyzacja: Rozdziela koszt długoterminowego składnika aktywów przez okres jego użytkowania.
4. Amortyzacja: Rozdziela koszt składnika wartości niematerialnych i prawnych przez okres jego użytkowania.
5. Korekty błędów: Wpisy dokonywane w celu poprawienia błędów w ewidencji księgowej.
Cztery rodzaje wpisów korygujących to:
1. Przychody przyszłych okresów – Ten rodzaj zapisów korygujących stosuje się w celu rozpoznania przychodów, które zostały osiągnięte, ale jeszcze nie otrzymane.
2. Rozliczenia międzyokresowe bierne – ten rodzaj wpisu korygującego stosuje się w celu ujęcia kosztów, które zostały poniesione, ale nie zostały jeszcze zapłacone.
3. Amortyzacja – ten rodzaj wpisu korygującego służy do rozłożenia kosztów aktywów długoterminowych na okres ich użytkowania.
Amortyzacja – ten rodzaj wpisu korygującego jest stosowany do przypisania kosztu składnika wartości niematerialnych i prawnych do okresu jego użytkowania.