Około 25 000 lat świetlnych od Ziemi astronomowie znaleźli dziwną gwiazdę, która pojawia się i znika i może należeć do nowej klasy meteorów.
Coś dziwnego dzieje się w centrum naszej galaktyki. Astronomowie zauważyli osobliwą "mrugającą" gwiazdę w odległości około 25 tysięcy lat świetlnych od Ziemi, która niemal zniknęła na kilka miesięcy, a następnie pojawiła się ponownie. Ciało niebieskie zostało nazwane VVV-WIT-08 i, według naukowców, może należeć do nowej klasy "olbrzymich błyskających" układów podwójnych gwiazd. Tego typu gwiazdy są ponad 100 razy większe od Słońca i w odstępach kilkudziesięciu lat są przesłaniane przez tajemnicze orbitujące ciało.
Przypadek błyskającego obiektu VVV-WIT-08
Mimo że inne meteory wykazywały spadki jasności na przestrzeni lat, żaden z nich nie był tak głęboki jak w przypadku VVV-WIT-08. Międzynarodowy zespół astronomów zaobserwował, że gwiazda ta zmniejszyła swoją jasność aż do momentu, w którym prawie zniknęła z nieba. Naukowcy uważają, że za prawie niewidoczną od miesięcy planetę VVV-WIT-08 odpowiada inna gwiazda lub planeta, otoczona grubym, nieprzezroczystym dyskiem pyłu. Kiedy to ciało niebieskie przechodzi przed meteorem, zakrywa go całkowicie, powodując jego zniknięcie i ponowne pojawienie się. Badania zostały opublikowane w Monthly Notice of the Royal Astronomical Society, a odkryciem kierował dr Leigh Smith z Instytutu Astronomii w Cambridge, we współpracy z Uniwersytetem w Edynburgu, Uniwersytetem w Hertfordshire, Uniwersytetem Warszawskim w Polsce i Uniwersytetem Andres Bello w Chile.
Przypadek gwiazdy, której towarzyszy inny gigantyczny obiekt, nie jest rzadki. Jednym z przykładów jest Epsilon Aurigae, meteor supergigant z owiniętym w dysk "towarzyszem" na 27-letniej orbicie, który przesłania gwiazdę o około 50% na okres do 730 dni. Dalej jest jeszcze układ TYC 2505-672-1, czerwonego olbrzyma z ciałem pyłowym na 69-letniej orbicie, które zaćmiewa go na okres 3,5 roku.
W odniesieniu do VVV-WIT-08, ściemnienie zostało również zaobserwowane przez optyczny eksperyment soczewkowania grawitacyjnego za pomocą Teleskopu Warszawskiego w Chile. Dane pokazały, że przyciemnienie trwało około 200 dni, z prawie symetryczną krzywą blasku, wygaszając gwiazdę aż o 97%. Gęstość obiektów wymagana w tym regionie przestrzeni dla przypadkowego ułożenia dwóch ciał jest znacznie większa niż obserwowana, więc zespół uważa, że te dwa obiekty są związane grawitacyjnie.
Zgodnie z modelami matematycznymi okres orbitalny może wynosić kilka dekad, a astronom z Uniwersytetu Cambridge Leigh Smith uważa, że w galaktyce można znaleźć znacznie więcej. "Teraz wyzwaniem" - powiedział Smith - "jest rozpracowanie, czym są ci ukryci towarzysze" niektórych gwiazd. Badanie tych obiektów, zdaniem naukowców, może być przydatne do lepszego zrozumienia, jak niektóre systemy meteorów ewoluują w przestrzeni kosmicznej.
W międzyczasie, pozostając w temacie kosmosu, Jeff Bezos przygotowuje się do opuszczenia na pokładzie New Shepard firmy Blue Origin.