Plik tylko do odczytu to dowolny plik z włączonym atrybutem pliku tylko do odczytu.
Plik tylko do odczytu można otwierać i wyświetlać jak każdy inny plik, ale zapis do pliku (np. Zapisanie zmian w nim) nie będzie możliwy. Innymi słowy, plik może być tylko odczytywany, a nie zapisywany.
Plik oznaczony jako tylko do odczytu zwykle oznacza, że plik nie powinien być zmieniany lub że przed wprowadzeniem zmian należy zachować szczególną ostrożność.
Inne rzeczy oprócz plików mogą być również tylko do odczytu, takie jak specjalnie skonfigurowane dyski flash i inne urządzenia pamięci masowej, takie jak karty SD. Niektóre obszary pamięci komputera mogą być również ustawione jako tylko do odczytu.
erhui1979 / Getty Images
Jakie typy plików są zwykle tylko do odczytu?
Oprócz rzadkich sytuacji, w których Ty lub ktoś inny ręcznie ustawiliście flagę tylko do odczytu w pliku, większość tego typu plików, które znajdziecie, to ważne pliki, które system operacyjny musi uruchomić prawidłowo lub po zmianie lub usunięte, może spowodować awarię komputera.
Niektóre pliki, które są domyślnie tylko do odczytu w systemie Windows, to bootmgr, hiberfil.sys, pagefile.sys i swapfile.sys, a to tylko w katalogu głównym! Wiele plików w folderze C: Windows i jego podfolderach jest domyślnie tylko do odczytu.
W starszych wersjach systemu Windows niektóre typowe pliki tylko do odczytu obejmują boot.ini, io.sys, msdos.sys i inne.
Większość plików systemu Windows, które są tylko do odczytu, jest zwykle oznaczanych jako pliki ukryte.
Jak wprowadzić zmiany w pliku tylko do odczytu?
Pliki tylko do odczytu mogą być tylko do odczytu na poziomie pliku lub na poziomie folderu, co oznacza, że mogą istnieć dwa sposoby na edycję pliku tylko do odczytu w zależności od tego, na jakim poziomie został oznaczony jako tylko do odczytu.
Jeśli tylko jeden plik ma atrybut tylko do odczytu, najlepszym sposobem na jego edycję jest odznaczenie atrybutu tylko do odczytu we właściwościach pliku (aby go wyłączyć), a następnie dokonanie w nim zmian. Następnie, po zakończeniu edycji, po zakończeniu ponownie włącz atrybut tylko do odczytu.
Jeśli jednak folder jest oznaczony jako tylko do odczytu, zwykle oznacza to, że wszystkie pliki w folderze są również tylko do odczytu. Różnica między tym atrybutem a atrybutem tylko do odczytu opartym na plikach polega na tym, że aby edytować plik, należy wprowadzić zmiany w uprawnieniach folderu jako całości, a nie tylko w pojedynczym pliku.
W tym scenariuszu możesz nie chcieć zmieniać atrybutu tylko do odczytu dla kolekcji plików, aby edytować tylko jeden lub dwa. Aby edytować ten typ pliku tylko do odczytu, chcesz edytować plik w folderze, który umożliwia edycję, a następnie przenieść nowo utworzony plik do folderu oryginalnego pliku, nadpisując oryginał.
Na przykład typową lokalizacją plików tylko do odczytu jest C: Windows System32 drivers etc, w którym jest przechowywany plik hosts. Zamiast edytować i zapisywać plik hosts bezpośrednio z powrotem w folderze "etc", co jest niedozwolone, musisz wykonać całą pracę w innym miejscu, np. Na Pulpicie, a następnie skopiować go z powrotem.
W szczególności w przypadku pliku hosts wyglądałoby to tak:
-
Skopiuj hosty z folderu etc na pulpit.
-
Wprowadź zmiany w pliku hosts znajdującym się na pulpicie.
-
Skopiuj plik hosts z pulpitu do folderu etc.
-
Potwierdź nadpisanie pliku.
Jak edytować plik HOSTS w systemie Windows
Edycja plików tylko do odczytu działa w ten sposób, ponieważ w rzeczywistości nie edytujesz tego samego pliku, tworzysz nowy i zastępujesz stary.
Dlaczego pliki z atrybutem „r” (rash) można swobodnie kasować? „Usuwanie” to nie jest działanie zgodne z formą „tylko do odczytu”. W starych systemach Windows taka opcja atrybutu uniemożliwiała jego np. przypadkowe skasowanie z dysku. Z niezrozumiałych dla mnie powodów tego bardzo wartoscowego atrybutu teraz nie ma, a chronił on przed przypadkowym skasowaniem. Mogę jakoś próbować chronić pliki przed współuzytkownikami, ale przed soba nie. Komu to przeszkadzało i dlaczego?