Misje szukają życia na planecie, badają jej atmosferę z bliska: trzy misje gotowe do eksploracji Wenus
O Księżycu wiemy już prawie wszystko. Należący do NASA łazik Curiosity bada Marsa, z bardzo ciekawymi rezultatami. Ale co z innymi planetami w naszym sąsiedztwie?
Jeśli Merkury jest zbyt gorący, by się do niego zbliżyć, Wenus ma wszelkie predyspozycje, by stać się kolejnym celem eksploracji kosmosu. W rzeczywistości co najmniej trzy kolejne mają opuścić planetę w ciągu najbliższych kilku lat.
Życie na Wenus?
Gwiazda Wieczorna znajduje się znacznie bliżej Ziemi niż Mars: podczas gdy Czerwona Planeta jest oddalona o 360 milionów kilometrów, Wenus jest oddalona o 60 milionów kilometrów.
Temperatury na planecie, drugiej po Merkurym najbliżej Słońca, są ekstremalne: na powierzchni są nawet wyższe niż na Merkurym - uniemożliwiając powstanie związków chemicznych, które sprawiają, że życie, jakie znamy, jest możliwe.
Sytuacja na chmurach, w górnej atmosferze, jest inna: temperatury są wystarczająco wysokie, aby umożliwić adaptację niektórych jednokomórkowych form życia, pomimo ekstremalnej kwasowości wenusjańskiej atmosfery.
Problem wody pozostaje, praktycznie nie ma wody w atmosferze. Ale według naukowców, mogą istnieć niezbadane obszary z kieszeniami wilgoci, a my również mamy dowody na jednokomórkowe organizmy, które przetrwały w bardzo suchych obszarach.
Ale jeśli NASA i Europejska Agencja Kosmiczna badają Wenus, nie robią tego, aby szukać życia. Dlatego konsorcjum naukowe pod przewodnictwem Massachusetts Institute of Technology, MIT, robi to poprzez finansowanie trzech prywatnych misji.
Trzy misje na Wenus
Pierwsza misja jest bardzo blisko, bo zaczyna się w 2023 roku: nazywa się Rocket Lab Mission, od nazwy kalifornijskiej firmy, która ją finansuje. Astronomowie planują przenieść kilogram instrumentów naukowych na trwający około trzech minut przelot przez atmosferę Wenus, w odległości 48/60 kilometrów od powierzchni planety. Instrumenty będą przenoszone w celu zbadania, czy są tam jakiekolwiek organiczne cząsteczki przy użyciu fluorescencji - wiązka lasera jest wystrzeliwana w kierunku chmur, a wszelkie organiczne cząsteczki powinny się zaświecić, jeśli zostaną dotknięte.
Misja Venus Habitability Mission ma rozpocząć się w 2026 roku, aby naprawdę zrozumieć, co znajduje się w wenusjańskiej atmosferze. Przez dwa tygodnie balon z falami będzie się unosił 52 kilometry nad powierzchnią planety, a cztery inne minisondy będą badać głębiej. Celem jest zmierzenie kwasowości atmosfery, częściowo w poszukiwaniu wspomnianych wcześniej kieszonek pary wodnej.
Ostatni etap, obecnie tylko teoretyczny, będzie miał miejsce w 2029 roku: misja Atmosphere Sample Return Mission spróbuje sprowadzić próbki atmosfery Wenus z powrotem do laboratorium na Ziemi. Również tutaj balon meteorologiczny powinien przemieszczać się daleko i szeroko, aby zebrać próbki na różnych wysokościach, a następnie wysłać je do orbitera czekającego w dolnej atmosferze, który z kolei zabierze je do statku kosmicznego zmierzającego w kierunku Ziemi.