Fortnite, rodzice zmuszeni do leczenia dzieci z uzależnienia


Brytyjski psycholog porównał uzależnienie od popularnej gry wideo Fortnite do uzależnienia od zażywania heroiny, szczególnie w mózgach młodszych dzieci

To nie pierwszy raz, kiedy Fortnite, słynna survivalowa gra wideo firmy Epic Games, została oskarżona o powodowanie uzależnienia. Książę Harry również wypowiedział się przeciwko grze, a nawet były przypadki separacji, ale teraz wielu rodziców martwi się o swoje dzieci.

Fortnite jest popularny (delikatnie mówiąc) wśród nastolatków i młodych dorosłych, którzy nie zawsze mogą zachować kontrolę i zarządzać swoim czasem na Fortnite. Jak już wspomniano, gra była często oskarżana o powodowanie uzależnienia, zwłaszcza wśród dzieci: było już kilka przypadków, w których rodzice byli zmuszeni zabrać swoje dzieci do psychologa, ponieważ dziecko nie potrafiło odróżnić rzeczywistości od fikcji gry i nie mogło oderwać się od konsoli lub komputera, ale zawsze chciało grać dalej. Uzależnienie to może powodować bezsenność, złe oceny w szkole, a nawet problemy z rozwojem psychicznym. Kolejne paliwo do ognia dodała brytyjska specjalistka od zachowań Lorrine Marer, która porównała Fortnite do heroiny. Spowodowało to gniew kilku rodziców, którzy teraz nie chcą już, aby ich dzieci korzystały z gry.

Gry wideo i uzależnienie u małych dzieci

Fortnite nie jest pierwszą i niestety nie będzie ostatnią grą wideo, która powoduje uzależnienie i problemy wśród małych dzieci, ale według dr Lorrine Marer Fortnite, ze względu na swój globalny sukces, przemoc wpisaną w fabułę gry i nagrody, jakie może przynieść zabijanie innych użytkowników, powoduje uzależnienie w ludzkim mózgu podobne do używania heroiny. Uzależnienie to jest wzmacniane w mózgach dzieci, które nie są jeszcze uformowane tak, aby bronić się przed uzależnieniem od gier. Nie jest przypadkiem, że uzależnienie od gier wideo zostało ostatnio wymienione przez Światową Organizację Zdrowia jako "zaburzenie związane z grami". Jeśli nasze dziecko jest graczem Fortnite, staramy się być blisko niego i tłumaczyć mu różnicę między grą a rzeczywistością, a przede wszystkim narzucamy i respektujemy maksymalną liczbę godzin dziennie do spędzenia przed konsolą lub komputerem.

.