Wszystkie różnice między NanoCell a OLED

Postęp technologiczny niewątpliwie znacząco poprawił jakość naszego życia. Nie tylko w aspekcie stricte funkcjonalnym, ale również w sektorze luksusu i rozrywki, w tym telewizorów. Obecnie, kupując nowy telewizor lub monitor do komputera, musimy brać pod uwagę różne rozwiązania i modele, które wykorzystują różne, coraz bardziej zaawansowane technologie.

W sklepach z elektroniką użytkową można spotkać telewizory nowej generacji z oznaczeniami NanoCell i OLED, czyli dwa zupełnie różne typy telewizorów, które często sprzedawane są z podobnymi cechami. W rzeczywistości mają one swoje własne osobliwości i wynikające z nich zalety i wady.

Aby wybrać ten, który najlepiej odpowiada naszym potrzebom, warto wiedzieć, co oznaczają te akronimy i jakie są cechy rozpoznawcze paneli, które wykorzystują jedną lub drugą konfigurację. W rzeczywistości, mamy zamiar uruchomić do NanoCell vs OLED zniżki razem, tak, że możemy przeanalizować wszystkie główne różnice i grać bezpiecznie przy zakupie.


Co NanoCell Means

Przed koncentrując się na NanoCell vs OLED kontrast, to dobry pomysł, aby spojrzeć na każdym z dwóch technologii oddzielnie. Począwszy od NanoCell, opracowanego przez inżynierów południowokoreańskiego giganta LG. Został on stworzony w celu zwiększenia zakresu kolorów i kąta widzenia poprzez bardzo cienką warstwę nanocząsteczek, o wielkości zaledwie jednego nanometra.

Telewizory te są bardzo podobne do tradycyjnych diod elektroluminescencyjnych, czyli LED, oraz do telewizorów z wyświetlaczami ciekłokrystalicznymi, czyli kanonicznych LCD. Kluczową różnicą jest podświetlenie i możliwość zaoferowania takiej samej rozdzielczości jak inne telewizory 4K, ale z dodatkiem warstwy nanocząsteczek pomiędzy ciekłymi kryształami a ekranem.

To sprawia, że są one bardziej podobne do telewizorów OLED, z wyraźną poprawą żywości, nasycenia i dokładności wyświetlanych kolorów. Wszystko bez aktywacji dynamicznych filtrów. NanoCells występują w różnych rozmiarach przekątnej i wszystkie obsługują 4K UHD z HDR, rzadziej zdarzają się modele sięgające 8K.

Obsługa jest również bardzo prosta. Jak wiadomo, piksele składające się na ekran telewizora są czerwone, zielone i niebieskie, a ich kombinacje dają miliard możliwych kolorów, co wiąże się z ryzykiem nałożenia projekcji pojedynczego piksela na sąsiedni, a w konsekwencji zniekształcenia wyglądu kolorów na ekranie telewizora.

Nanokomórki pochłaniają jednak cienki obszar długości fal pomiędzy zielonym a czerwonym, działając jak filtr pochłaniający światło czerwone na zielonym subpikselu i odwrotnie. Światło, które dla niewtajemniczonych jest tym, co przyczynia się do desaturacji dwóch kolorów. Jak wspomniano wcześniej, w rezultacie otrzymujemy szerszą paletę kolorów i szerszy kąt widzenia niż w przypadku konwencjonalnych telewizorów LED.

Poprawie ulega również czystość bieli i czerni, które widzimy na ekranie. Jakość jest jeszcze wyższa w modelach wyposażonych w funkcję Full Array Local Dimming, znaną jako FAD, która przyciemnia podświetlenie telewizora w ciemnych obszarach, zapewniając ciemniejsze czernie i cienie oraz poprawiając zakres dynamiki ekranu.

Co to jest technologia OLED

Po omówieniu sposobu działania paneli wykorzystujących technologię NanoCell, przechodzimy do OLED, czyli Organic Light Emitting Diode. Tego typu rozwiązanie, droższe od poprzedniego, ale o mniejszym zużyciu energii, wykorzystuje właściwości elektroluminescencyjne materiałów organicznych, a konkretnie polimerów przewodzących. W ten sposób organiczny panel LED może generować zarówno światło, jak i kolor poszczególnych pikseli, dzięki czemu panel podświetlany staje się zbędny. W praktyce każdy piksel jest podświetlany indywidualnie.

Modele OLED będą więc znacznie cieńsze od swoich odpowiedników LCD, oferując jednocześnie nieskończony kontrast, bardzo wysoką jakość obrazu i znaczną oszczędność energii. Kolejną zaletą jest to, że dzięki tej najnowszej technologii możliwy jest dostęp do tego, co jest powszechnie określane jako "prawdziwa czerń" lub "absolutna czerń", gdzie części telewizora mogą być całkowicie ciemne.

Jest to możliwe, ponieważ gdy obszar telewizora jest czarny, piksele są skutecznie dezaktywowane lub wyłączone, jeśli wolisz. Dzięki temu uzyskujemy absolutną głębię czerni, która w przeciwieństwie do telewizorów LED nie przechodzi w odcienie niebieskiego czy szarości.

Faktem jest, że pomijając drobne uwagi krytyczne, panele OLED mają bardzo wysoki zakres dynamiki, właśnie dlatego, że każdy piksel jest indywidualnie podświetlany. W ekranach LED podświetlenie za pomocą pasków LED rozmieszczonych wzdłuż boków panelu powoduje nierównomierne podświetlenie, czego nie można powiedzieć o panelach OLED, które nie wymagają podświetlenia.

Jeśli zdecydujemy się na taki model, w konsekwencji wybierzemy niezwykle szczegółowy obraz, z żywymi kolorami, wysokim kontrastem i wyraźnym zakresem dynamiki. Do tego stopnia, że są one wysoko cenione przez ekspertów telewizyjnych i fotografów. Wreszcie, należy zauważyć, że większość telewizorów OLED może pochwalić się szybkim czasem reakcji i niskim input lag, co czyni je odpowiednimi dla tych, którzy szukają telewizora do gier i dla tych, którzy chcą mieć szerokie kąty widzenia.

Z drugiej strony, telewizory OLED stanowią ryzyko wypalenia, które występuje, gdy obraz "wypala się" na ekranie. Na szczęście, aby do tego doszło, potrzeba zazwyczaj tysięcy godzin użytkowania, o ile nie wystąpią błędy konstrukcyjne w produkcji.


NanoCell vs OLED: plusy i minusy

Jak już dokładnie określiliśmy cechy i charakter ekranów OLED i NanoCell, możemy na koniec poświęcić się faktycznemu porównaniu tych dwóch technologii. Starcie NanoCell vs OLED musi opierać się na kilku podstawowych cechach, które należy wziąć pod uwagę przy zakupie nowego telewizora. Pierwszym z nich jest głębia czerni, aspekt, w którym modele OLED przodują.

Mogą one zapewnić absolutną czerń dzięki wyłączaniu poszczególnych elementów, gdy nie są potrzebne. Ekrany NanoCell, z drugiej strony, są podświetlane przez diody LED i dlatego nie mogą zapewnić takiej samej głębi czerni, często zmierzając w kierunku szarości, chociaż opcjonalna funkcja znana jako lokalne przyciemnianie może tylko przyciemnić czarne obszary ekranu.

Jak wspomniano powyżej, filtrowanie paneli nanocząsteczkowych poprawia niski kąt widzenia typowy dla telewizorów LED, które zawsze cierpiały na problem, że obraz na ekranie ma tendencję do znacznie bardziej wyprane, gdy jesteśmy patrząc na telewizor z bardziej kątowej pozycji. Niemniej jednak, kąt widzenia telewizorów NanoCell jest nadal ograniczony, gdy patrzy się na nie pod kątem 60-70°.

W przypadku telewizorów OLED sytuacja staje się o wiele bardziej atrakcyjna, biorąc pod uwagę, że technologia organicznych diod LED jest absolutnie zdolna do utrzymania dobrej wierności kolorów nawet pod kątem prawie 90%, zanim widz może dostrzec jakiekolwiek rzeczywiste zniekształcenia kolorów. Przejdźmy teraz do motion blur, czyli efektu rozmycia obiektu, który bardzo szybko porusza się na ekranie.

W tym zakresie telewizory OLED również wypadają lepiej, ponieważ piksele mają zdolność do natychmiastowej zmiany stanu. Jako telewizory wciąż podświetlane diodami LED, telewizory NanoCell nie radzą sobie z szybko poruszającymi się obiektami na ekranie: każdy piksel na panelu potrzebuje kilku milisekund, aby zmienić swój stan, tworząc typowy irytujący efekt budzenia.

Porównując NanoCell vs OLED nie można z całą pewnością stwierdzić, która technologia jest bardziej wydajna, patrząc na paletę kolorów. Nic dziwnego, że ten aspekt może się różnić w zależności od modelu i wykazuje znaczne różnice nawet między różnymi producentami na rynku. Ogólnie można powiedzieć, że telewizory OLED oferują dobrą paletę kolorów, ale technologia NanoCell faktycznie zwiększyła jej wydajność, popychając paletę kolorów w nowych kierunkach.

Filtr nanocząsteczkowy na czerwonym i zielonym paśmie kolorów faktycznie służy poprawie dokładności obrazu, który wygląda jasno i szczegółowo. Co więcej, nawet przy maksymalnej jasności ten typ panelu ma dobry ogólny poziom kolorów, podczas gdy konkurencyjne OLED-y mają czasem tendencję do przesycania.

W skrócie, nasza analiza pokazuje, że OLED-y oferują lepszą jakość obrazu, lepszą wydajność w grach, niższe zużycie energii, głębsze czernie, jaśniejsze biele i naprawdę wspaniałe kolory. Nie wspominając o niewiarygodnie szerokim kącie widzenia. Telewizory NanoCell są jednak lepsze do stosowania w jaśniejszych pomieszczeniach i nie mają wspomnianego ryzyka wypalenia, które występuje w przypadku OLED. Telewizory NanoCell są również znacznie tańsze od telewizorów OLED.