Dźwignia operacyjna jest powszechnie stosowaną metryką biznesową, która pozwala firmom powiększać efekty ich sprzedaży i zysków. Wykorzystując dźwignię operacyjną, firmy mogą zwiększyć zwrot z kapitału własnego (ROE), zaciągając więcej długów lub inwestując w aktywa, które nie są finansowane za pomocą długu. W niniejszym artykule omówimy definicję dźwigni operacyjnej, korzyści, ryzyko i czynniki wpływające na dźwignię operacyjną, sposób obliczania zwrotu z kapitału własnego, związek między dźwignią operacyjną a zwrotem z kapitału własnego, sposoby maksymalizacji zwrotu z kapitału własnego przy zastosowaniu dźwigni operacyjnej oraz strategie ograniczania ryzyka przy zastosowaniu dźwigni operacyjnej.
1. Definicja dźwigni operacyjnej – Dźwignia operacyjna to stopień, w jakim koszty stałe firmy są związane z wielkością jej produkcji. Jest ona obliczana poprzez podzielenie całkowitych kosztów stałych firmy przez jej całkowitą sprzedaż. Im wyższa dźwignia operacyjna, tym bardziej wrażliwe są zyski firmy na zmiany w sprzedaży.
2. Korzyści z dźwigni operacyjnej – Dźwignia operacyjna może być korzystna dla firmy, ponieważ pozwala jej zwiększyć zwrot z kapitału własnego bez zaciągania dodatkowego długu. Dodatkowo, pozwala ona na wykorzystanie korzyści skali, ponieważ koszty stałe rozkładają się na większą ilość produkcji.
3. Ryzyko związane z dźwignią operacyjną – Podczas gdy dźwignia operacyjna może zwiększyć zwrot z kapitału własnego firmy, może również zwiększyć ryzyko bankructwa, jeśli sprzedaż znacząco spadnie. Dodatkowo, wzrost dźwigni operacyjnej może utrudnić firmie dostosowanie się do zmieniających się warunków rynkowych.
4. Czynniki wpływające na dźwignię operacyjną – Kilka czynników może wpłynąć na dźwignię operacyjną firmy, w tym wysokość kosztów stałych, które posiada, wysokość zadłużenia, które zaciągnęła oraz rodzaj aktywów, w które zainwestowała.
5. Obliczanie zwrotu z kapitału własnego – zwrot z kapitału własnego oblicza się poprzez podzielenie dochodu netto firmy przez jej całkowity kapitał własny. Wskaźnik ten mierzy, ile firma zarabia na pieniądzach, które zainwestowała od akcjonariuszy.
6. Zależność między dźwignią operacyjną a zwrotem z kapitału własnego – Zależność między dźwignią operacyjną a zwrotem z kapitału własnego ma charakter odwrotny. Wraz ze wzrostem dźwigni operacyjnej spada rentowność kapitału własnego, ponieważ zwiększone ryzyko związane z wyższą dźwignią operacyjną przewyższa potencjalne korzyści wynikające z wyższej sprzedaży.
7. Maksymalizacja zwrotu z kapitału własnego za pomocą dźwigni operacyjnej – Firmy mogą maksymalizować zwrot z kapitału własnego poprzez strategiczne wykorzystanie dźwigni operacyjnej. Wiąże się to z minimalizacją kosztów stałych i zaciąganiem długu tylko wtedy, gdy jest to konieczne, a także z zapewnieniem, że aktywa zakupione za pomocą długu będą generować długoterminowe zyski.
8. Strategie ograniczania ryzyka związanego z dźwignią operacyjną – Firmy mogą ograniczać ryzyko związane z dźwignią operacyjną poprzez posiadanie zdywersyfikowanego portfela aktywów, unikanie zaciągania zbyt dużego zadłużenia oraz posiadanie zdolności do szybkiego dostosowania się do zmieniających się warunków rynkowych. Dodatkowo, firmy powinny dokładnie zrozumieć swoją strukturę kosztów i to, jak wpływa ona na zwrot z kapitału własnego.
Rozumiejąc definicję, korzyści, ryzyko i czynniki wpływające na dźwignię operacyjną, a także sposób obliczania zwrotu z kapitału własnego, związek między dźwignią operacyjną a zwrotem z kapitału własnego, sposób maksymalizacji zwrotu z kapitału własnego przy zastosowaniu dźwigni operacyjnej oraz strategie ograniczania ryzyka przy zastosowaniu dźwigni operacyjnej, firmy mogą skuteczniej wykorzystywać dźwignię operacyjną w celu zwiększenia zwrotu z kapitału własnego.
ROE (return on equity) to wskaźnik finansowy, który mierzy rentowność firmy w stosunku do jej kapitału własnego. Im wyższy ROE, tym firma jest bardziej rentowna w stosunku do swojego kapitału własnego. Kiedy zmniejsza się dźwignia finansowa (wykorzystanie długu do finansowania działalności), ROE zwykle wzrasta, ponieważ firma jest mniej narażona na ryzyko finansowe.
Efekty dźwigni operacyjnej to wzrost kosztów stałych, spadek kosztów zmiennych oraz wzrost progu rentowności.
Wykorzystanie dźwigni finansowej, czyli pożyczonych pieniędzy, do finansowania biznesu wpływa na ROI na dwa sposoby. Po pierwsze, dźwignia wzmacnia zwrot z inwestycji. Na przykład, jeśli właściciel firmy zainwestuje 100 000 USD z własnych pieniędzy w firmę, a firma ta wygeneruje 10% zwrot, to ROI właściciela wynosi 10%. Jeśli jednak właściciel zaciągnie kredyt na 100 000 dolarów i zainwestuje pełne 200 000 dolarów w biznes, zwrot z inwestycji podwaja się do 20%.
Po drugie, dźwignia finansowa zwiększa również ryzyko związane z inwestycją. Jeśli inwestycja w biznes nie wygeneruje pozytywnego zwrotu, właściciel nie tylko traci swoją pierwotną inwestycję, ale jest również odpowiedzialny za spłatę pożyczki. Może to postawić właściciela w trudnej sytuacji finansowej i potencjalnie zagrozić jego osobistemu majątkowi.