Praca w firmie wymaga dokładnego zrozumienia różnych klasyfikacji stanowisk. Pracownicy zwolnieni i niezwolnieni to dwie różne kategorie pracowników. Główną różnicą między nimi jest ilość nadgodzin, do których pracownik jest uprawniony, jak również liczba godzin, które pracownik może przepracować. Pracownicy zwolnieni nie są uprawnieni do nadgodzin, natomiast pracownicy niezwolnieni są.
Pracownicy zwolnieni cieszą się kilkoma korzyściami, takimi jak stała pensja, większe poczucie bezpieczeństwa pracy, mniejsza liczba godzin pracy i mniejszy stres. Ponieważ zwolnieni pracownicy nie kwalifikują się do nadgodzin, mają gwarancję otrzymania tej samej pensji, niezależnie od tego, ile godzin pracują. Może to być szczególnie korzystne dla pracowników z innymi zobowiązaniami lub z rodzinami do opieki.
Pracownicy nie zwolnieni kwalifikują się do nadgodzin, co oznacza, że mogą zarobić wyższe wynagrodzenie niż pracownicy zwolnieni. To sprawia, że pracownicy nie zwolnieni są atrakcyjną opcją dla pracodawców, którzy potrzebują pracowników na dłuższe zmiany lub do bardziej wymagających zadań. Dodatkowo, pracownicy nie zwolnieni nie są tak podatni na niepewność pracy ze względu na fakt, że ich zatrudnienie jest oparte na indywidualnej wydajności.
Pracodawcy muszą przestrzegać Fair Labor Standards Act (FLSA) przy klasyfikowaniu swoich pracowników jako zwolnionych lub niezwolnionych. Jest to nielegalne dla pracodawców, aby błędnie zaklasyfikować pracowników jako zwolnionych, gdy są one rzeczywiście nie zwolniony, lub odwrotnie. Pracodawcy powinni być świadomi wymagań dotyczących klasyfikacji swoich pracowników i muszą zapewnić, że ich pracownicy otrzymują korzyści i ochronę, do której są uprawnieni, w oparciu o ich klasyfikację.
Implikacje podatkowe bycia zwolnionym lub niezwolnionym zależą od klasyfikacji pracownika. Zwolnieni pracownicy nie są uprawnieni do dodatkowych podatków, takich jak Social Security i Medicare. Pracownicy nie zwolnieni, z drugiej strony, podlegają dodatkowym podatkom, które muszą być płacone przez ich pracodawców.
Pracodawcy muszą być świadomi przepisów i praw dotyczących zwolnionych i niezwolnionych pracowników. W Stanach Zjednoczonych, pracodawcy muszą przestrzegać Fair Labor Standards Act (FLSA). Dodatkowo, pracodawcy powinni być świadomi stanowych i lokalnych praw, które odnoszą się do ich pracowników. Pracodawcy powinni również regularnie przeglądać swoje opisy stanowisk pracy, aby zapewnić zgodność z FLSA i innymi przepisami.
Podczas zarządzania pracownikami zwolnionymi i niezwolnionymi, pracodawcy powinni być pewni, że dostarczają jasnych opisów stanowisk i oczekiwań. Pracodawcy powinni również zapewnić szkolenia i wsparcie, aby upewnić się, że ich pracownicy są świadomi zasad i przepisów dotyczących ich klasyfikacji stanowisk. Dodatkowo, pracodawcy powinni regularnie przeglądać swoje opisy stanowisk pracy, aby zapewnić zgodność z przepisami i regulacjami.
Pracownicy zwolnieni i niezwolnieni mogą być dalej klasyfikowani według rodzaju wykonywanej pracy. Pracownicy zwolnieni mogą być sklasyfikowani jako wykonawczy, administracyjni, profesjonalni, komputerowi, sprzedaży zewnętrznej lub sprzedaży wewnętrznej. Pracownicy nie zwolnieni mogą być sklasyfikowani jako godzinowi, wynagradzani, lub zlecający. Ważne jest, aby pracodawcy rozumieli różnicę pomiędzy tymi klasyfikacjami, aby zachować zgodność z przepisami.
Istnieje kilka kluczowych zalet pomiędzy pracownikami zwolnionymi i niezwolnionymi. Zwolnieni pracownicy są zazwyczaj wynagradzani pensją, a nie stawką godzinową i nie podlegają płaceniu za nadgodziny. To może być znaczącą zaletą dla pracodawców, jak to może zaoszczędzić na kosztach pracy. Ponadto, zwolnieni pracownicy nie są zwykle uprawnieni do zasiłku dla bezrobotnych, co może dodatkowo obniżyć koszty. Wreszcie, zwolnieni pracownicy mogą mieć większe bezpieczeństwo zatrudnienia, ponieważ nie są tak łatwo zastępowani jak pracownicy niezwolnieni.
Istnieje wiele korzyści z bycia zaklasyfikowanym jako pracownik niezwolniony. Niektóre z tych korzyści obejmują:
1. Pracownicy niezwolnieni są uprawnieni do otrzymania wynagrodzenia za nadgodziny za wszelkie godziny przepracowane powyżej 40 w tygodniu pracy.
2. Pracownicy nie zwolnieni są również uprawnieni do otrzymania czasu i pół za każdą godzinę przepracowaną w święto.
3. Pracownicy nie zwolnieni mogą być uprawnieni do otrzymania płatnego czasu wolnego (PTO) lub wynagrodzenia za urlop.
Pracownicy nie zwolnieni mogą być uprawnieni do ubezpieczenia zdrowotnego i innych świadczeń.
5. Pracownicy nie zwolnieni mają prawo do złożenia zażalenia lub skargi, jeśli czują, że zostali niesprawiedliwie potraktowani przez pracodawcę.
Exempt vs. Non-exempt to określenie nadane przez Fair Labor Standards Act (FLSA) pewnym klasom pracowników. Pracownicy zwolnieni nie są uprawnieni do płacenia za nadgodziny, podczas gdy pracownicy niezwolnieni są. FLSA zwalnia pewne klasy pracowników z płacenia za nadgodziny w oparciu o ich obowiązki służbowe i poziom wynagrodzenia. Aby być zwolnionym, pracownik musi spełniać wszystkie trzy z następujących kryteriów: 1. Muszą być wypłacane wynagrodzenie, a nie stawka godzinowa. 2. Muszą otrzymywać wynagrodzenie w wysokości co najmniej 455 dolarów tygodniowo. 3. Ich obowiązki zawodowe muszą należeć do jednej z następujących kategorii: wykonawczej, administracyjnej, zawodowej, sprzedaży zewnętrznej lub analityka systemów komputerowych, programisty lub inżyniera oprogramowania. Pracownicy zwolnieni nie mają prawa do wynagrodzenia za nadgodziny, nawet jeśli pracują więcej niż 40 godzin w tygodniu. Pracownicy nie zwolnieni, z drugiej strony, są uprawnieni do wynagrodzenia za nadgodziny, jeśli pracują więcej niż 40 godzin w tygodniu. Wynagrodzenie za nadgodziny dla pracowników niezwolnionych to czas i pół ich regularnej stawki płacowej.