Perspektywa makro obejmuje spojrzenie na duży obraz organizacji, podczas gdy perspektywa mikro obejmuje spojrzenie na szczegóły lub poszczególne elementy. Obie perspektywy są ważne dla organizacji, aby mieć udane i dobrze zaokrąglone spojrzenie na swoje działania.
Posiadanie perspektywy makro pozwala organizacjom skupić się na większych celach i zadaniach, które są niezbędne dla organizacji, aby odnieść sukces. Może to zapewnić jasny kierunek dla organizacji i pozwolić jej na planowanie przyszłości.
Perspektywa mikro pozwala organizacjom przyjrzeć się poszczególnym elementom, które są niezbędne, aby organizacja odniosła sukces. Może to zapewnić wgląd w szczegóły organizacji i pozwolić na wprowadzenie małych, ale ważnych zmian, które mogą mieć duży wpływ na sukces organizacji.
Główną wadą perspektywy makro jest to, że może być łatwo przeoczyć małe, ale ważne szczegóły, które mogą mieć duży wpływ na sukces organizacji.
Główną wadą perspektywy mikro jest to, że może być trudno zobaczyć duży obraz i zrozumieć, jak poszczególne elementy pasują do całości.
Przykłady makroperspektywy obejmują spojrzenie na ogólną misję i cele organizacji, spojrzenie na to, jak organizacja radzi sobie na rynku, oraz spojrzenie na różne działy i jak one ze sobą współpracują.
Przykłady mikroperspektywy obejmują przyglądanie się codziennym operacjom organizacji, przyglądanie się poszczególnym pracownikom i ich rolom oraz przyglądanie się poszczególnym produktom lub usługom, które organizacja oferuje.
Ważne jest, aby organizacje miały równowagę pomiędzy perspektywami makro i mikro. To pozwoli im skupić się na większych celach, jednocześnie zwracając uwagę na szczegóły, które są niezbędne do osiągnięcia sukcesu.
Wniosek
Posiadanie dobrze zaokrąglonego zrozumienia makro i mikro perspektyw organizacji jest niezbędne dla udanych działań. Poprzez zrozumienie zalet i wad każdej z perspektyw, organizacje mogą stworzyć równowagę pomiędzy nimi, która pozwoli im skupić się na większych celach i zadaniach, jednocześnie zwracając uwagę na szczegóły, które są niezbędne do osiągnięcia sukcesu.
Mikro perspektywa organizacji przygląda się wewnętrznemu funkcjonowaniu organizacji i temu, jak oddziałują one na siebie nawzajem. Obejmuje to badanie struktur organizacyjnych, kultur i procesów. Przygląda się również temu, jak zachowują się poszczególni pracownicy i jak się nimi zarządza.
Makrospektywa to szerokie spojrzenie na organizację lub system, które obejmuje wszystkie poszczególne części i ich interakcje. Jest ona często używana do identyfikacji trendów i wzorców, które mogą nie być widoczne, gdy patrzy się na poszczególne części w izolacji.
Poziom mikro odnosi się do indywidualnego poziomu analizy, natomiast poziom makro odnosi się do szerszego, społecznego poziomu analizy. Analiza na poziomie mikro skupia się na zachowaniu jednostek, natomiast analiza na poziomie makro skupia się na zachowaniu grup i instytucji.
Mikro odnosi się do indywidualnego poziomu analizy, podczas gdy makro odnosi się do zagregowanego poziomu analizy. Innymi słowy, mikro skupia się na zachowaniu jednostek, podczas gdy makro skupia się na zachowaniu grup.
Mikro odnosi się do indywidualnego poziomu analizy, podczas gdy makro odnosi się do organizacyjnego lub społecznego poziomu analizy. Na przykład, mikro czynniki mogą obejmować indywidualne zachowania, podczas gdy makro czynniki mogą obejmować normy społeczne lub warunki ekonomiczne.