Wprowadzenie do ogólnie przyjętych zasad rachunkowości i metody inwentaryzacji
Ogólnie przyjęte zasady rachunkowości (GAAP) to zbiór standardów rachunkowości, które zapewniają ramy dla sprawozdawczości finansowej. Zasady te opierają się na najlepszych praktykach rachunkowości i są stosowane w celu zapewnienia, że sprawozdania finansowe są dokładne i spójne. Metoda zapasów jest uznaną przez GAAP metodą rachunkowości stosowaną do wyceny zapasów. Metoda ta jest stosowana do wykazywania zapasów w bilansie oraz do obliczania kosztu sprzedanych towarów.
Przegląd metod wyceny zapasów
Zapasy mogą być rozliczane za pomocą różnych metod. Dwie główne metody wyceny zapasów to metoda First In, First Out (FIFO) oraz metoda Last In, First Out (LIFO). Metoda FIFO zakłada, że najstarsze pozycje w zapasie są sprzedawane w pierwszej kolejności, a najnowsze pozycje są sprzedawane jako ostatnie. Metoda LIFO zakłada, że ostatnio nabyte pozycje są sprzedawane w pierwszej kolejności, a najstarsze pozycje są sprzedawane jako ostatnie.
Założenia dotyczące przepływu kosztów przy ustalaniu wartości zapasów
Zapasy wycenia się według kosztu nabycia lub wytworzenia towarów. Koszt ten obejmuje wszystkie koszty związane z nabyciem zapasów, takie jak koszty transportu, magazynowania i ubezpieczenia. Obejmuje on również koszty produkcji, takie jak robocizna i surowce. Założenia dotyczące przepływu kosztów są wykorzystywane do określenia, które koszty są związane z każdą pozycją zapasów.
Ujęcie przychodów dla różnych metod ewidencji zapasów
W ramach metody FIFO przychód jest rozpoznawany w momencie sprzedaży pozycji zapasów. Zgodnie z metodą LIFO przychody są ujmowane według ceny nabycia ostatnio nabytych pozycji zapasów. Może to skutkować niższym raportowanym kosztem sprzedanych towarów, a tym samym wyższym dochodem netto, gdy koszt zapasów wzrósł w czasie.
Zalety i wady stosowania metody First In, First Out
Metoda FIFO księgowania zapasów ma tę zaletę, że zapewnia dokładniejsze sprawozdania finansowe dzięki dopasowaniu przychodów do bardziej aktualnych kosztów. Jednakże metoda ta może powodować wyższe podatki z powodu większych kwot kosztów sprzedanych towarów. Metoda FIFO nie uwzględnia również zmian wartości rynkowej pozycji zapasów.
Wykorzystanie metody „ostatnie weszło, pierwsze wyszło” do księgowania zapasów
Metoda LIFO księgowania zapasów ma tę zaletę, że zapewnia niższe zgłoszone koszty sprzedanych towarów, a zatem niższe podatki. Metoda ta uwzględnia również zmiany w wartości rynkowej pozycji zapasów. Jednakże metoda ta może prowadzić do mniej dokładnych sprawozdań finansowych, ponieważ nie dopasowuje przychodów do najbardziej aktualnych kosztów.
Rachunkowość specjalnych pozycji zapasów
Niektóre rodzaje pozycji zapasów, takie jak zapasy wolno rotujące lub przestarzałe, wymagają specjalnych zabiegów księgowych. Pozycje te mogą wymagać wyceny według niższej z dwóch wartości: ceny nabycia lub kosztu wytworzenia lub wartości rynkowej, albo mogą wymagać odpisania do szacunkowej wartości możliwej do uzyskania.
Aby zapewnić, że zapasy są dokładnie wykazywane w bilansie, a koszt sprzedanych towarów jest prawidłowo obliczany, firmy powinny prowadzić dokładną ewidencję swoich zapasów i regularnie przeprowadzać fizyczne liczenie zapasów. Oprogramowanie do zarządzania zapasami może być również wykorzystywane do zapewnienia dokładności i spójności ewidencji zapasów.
Istnieją cztery metody rachunku kosztów zapasów, które zostały zatwierdzone przez ogólnie przyjęte zasady rachunkowości:
1. First-in, first-out (FIFO)
2. Last-in, first-out (LIFO)
3. Średnia ważona
4. Specyficzna identyfikacja
Każda z tych metod ma swoje wady i zalety, dlatego ważne jest, aby wybrać tę, która jest najlepiej dostosowana do konkretnego biznesu.
Zgodnie z GAAP nie ma preferencji pomiędzy LIFO a FIFO. Każda z tych metod może być stosowana, pod warunkiem, że jest konsekwentnie stosowana i ujawniana w sprawozdaniach finansowych.
Ogólnie przyjęte zasady rachunkowości (GAAP) to zbiór wytycznych, które przedsiębiorstwa wykorzystują do prowadzenia dokumentacji finansowej. Na GAAP składa się pięć zasad:
1. Zasada Regularności: Przedsiębiorstwa powinny utrzymywać regularne i spójne praktyki księgowe.
2. Zasada Spójności: Przedsiębiorstwa powinny stosować te same metody rachunkowości z jednego okresu na drugi.
3. Zasada szczerości: Przedsiębiorstwa powinny być szczere i prawdziwe w swojej sprawozdawczości finansowej.
4. Zasada memoriału: Przedsiębiorstwa powinny rejestrować przychody i koszty w momencie ich poniesienia, a nie w momencie zapłaty.
5. Zasada Ujawniania: Przedsiębiorstwa powinny ujawniać wszystkie istotne informacje w swoich sprawozdaniach finansowych.
Istnieją trzy główne rodzaje rachunkowości zapasów: wieczysta, okresowa i hybrydowa.
Wieczysta księgowość zapasów śledzi poziom zapasów przez cały czas. Oznacza to, że gdy zapasy są sprzedawane, zapisy są natychmiast aktualizowane, aby odzwierciedlić nowe poziomy. Ten system jest zazwyczaj używany przez firmy, które mają wysoki wskaźnik rotacji zapasów i muszą ściśle śledzić swoje zapasy.
Okresowa księgowość inwentaryzacyjna aktualizuje zapisy inwentaryzacyjne tylko okresowo, zazwyczaj na koniec każdego okresu rozliczeniowego. Ten system jest prostszy niż wieczysta księgowość zapasów, ale może być mniej dokładny, ponieważ poziom zapasów może się znacznie wahać pomiędzy aktualizacjami.
Hybrydowa rachunkowość zapasów jest połączeniem wieczystej i okresowej rachunkowości zapasów. System ten zazwyczaj okresowo aktualizuje zapisy dotyczące zapasów, ale również śledzi poziomy zapasów w kluczowych punktach czasu, takich jak otrzymanie lub wysłanie zapasów. Ten system może osiągnąć dobrą równowagę między dokładnością a prostotą.