Wartość rynkowa to szacunkowa kwota, za jaką nieruchomość lub składnik aktywów zostałby sprzedany na wolnym rynku pomiędzy chętnym kupującym a sprzedającym. Jest to bieżąca cena rynkowa produktu lub usługi i jest zwykle określana przez siły popytu i podaży.
Wartość księgowa, zwana również wartością księgową, to wartość składnika aktywów zapisana w księgach przedsiębiorstwa. Oblicza się ją poprzez odjęcie zobowiązań od całkowitego kosztu składnika aktywów. Wartość księgowa składnika aktywów jest w dużej mierze oparta na zasadzie kosztu historycznego, co oznacza, że wartość składnika aktywów jest oparta na cenie zapłaconej przy jego pierwotnym nabyciu.
Na wartość rynkową wpływa wiele czynników, w tym stan składnika aktywów, dostępność składnika aktywów, wartość marki składnika aktywów, popyt na składnik aktywów oraz wszelkie implikacje podatkowe związane ze sprzedażą składnika aktywów.
Na wartość księgową składnika aktywów wpływa zazwyczaj amortyzacja składnika aktywów, koszt napraw oraz wszelkie dokonane modernizacje.
Wartość rynkowa składnika aktywów może mieć znaczący wpływ na decyzje biznesowe. Na przykład, może być wykorzystana do określenia uczciwej wartości rynkowej w celu ustalenia ceny sprzedaży produktu lub usługi.
Wartość księgowa jest wykorzystywana w procesie podejmowania decyzji biznesowych do oceny rentowności danego składnika aktywów. Można ją również wykorzystać do określenia zwrotu z inwestycji w dany składnik aktywów.
Wartość rynkowa składnika aktywów może znacząco różnić się od jego wartości księgowej. Wartość rynkowa składnika aktywów oparta jest na aktualnej cenie rynkowej, natomiast wartość księgowa składnika aktywów oparta jest na jego koszcie historycznym.
Wartość rynkowa składnika aktywów jest określana przez siły podaży i popytu. Można ją określić poprzez obserwację panujących cen rynkowych podobnych aktywów.
Wartość księgową składnika aktywów ustala się poprzez odjęcie zobowiązań od całkowitego kosztu składnika aktywów. Jest ona również oparta na zasadzie kosztu historycznego, co oznacza, że wartość składnika aktywów jest oparta na cenie zapłaconej w momencie jego pierwotnego nabycia.
Główna różnica między wartością księgową a wartością rynkową polega na tym, że wartość księgowa opiera się na historycznym koszcie składnika aktywów, podczas gdy wartość rynkowa opiera się na tym, co dany składnik jest obecnie wart. Dla menedżerów finansowych, wartość rynkowa jest generalnie ważniejsza, ponieważ zapewnia bardziej dokładny obraz prawdziwej wartości aktywów. Dodatkowo, wartość rynkowa może zmieniać się szybciej niż wartość księgowa, co może dać menedżerom finansowym lepszy pomysł na to, kiedy kupić lub sprzedać aktywa.
Główna różnica między wartością aktywów a wartością rynkową polega na tym, że wartość aktywów to wartość podstawowych aktywów firmy, natomiast wartość rynkowa to aktualna cena akcji firmy na giełdzie.
Wartość aktywów jest ważna, ponieważ przedstawia prawdziwą wartość firmy, podczas gdy wartość rynkowa może się wahać w zależności od warunków rynkowych. Na przykład, firma z dużym zadłużeniem może mieć wysoką wartość aktywów, ale niską wartość rynkową, jeśli rynek jest niedźwiedzi na perspektywy firmy.
Wartość rynkowa składnika aktywów to cena, jaką otrzymano by za sprzedaż tego składnika w uporządkowanej transakcji pomiędzy uczestnikami rynku w dniu wyceny.
Rachunkowość wartości rynkowej to metoda wyceny aktywów i pasywów w oparciu o ich bieżącą wartość rynkową, a nie koszt historyczny. Takie podejście zapewnia dokładniejszy obraz sytuacji finansowej i wyników działalności jednostki, a zatem jest bardziej użyteczne dla celów decyzyjnych. Może być jednak również bardziej zmienne, ponieważ wartości rynkowe mogą ulegać gwałtownym wahaniom.
Różnica między wartością rynkową a wartością księgową jest ważna, ponieważ dostarcza miary tego, ile firma jest warta w oczach rynku. Wartość rynkowa to to, co inwestorzy są skłonni zapłacić za akcje firmy, podczas gdy wartość księgowa to wartość aktywów firmy w jej bilansie. Firma o wysokiej wartości rynkowej w stosunku do wartości księgowej jest zwykle postrzegana jako niedowartościowana przez rynek, podczas gdy firma o niskiej wartości rynkowej w stosunku do wartości księgowej jest zwykle postrzegana jako przewartościowana.