1. A Primer on Public Accounting – Public accounting to rodzaj praktyki finansowej, która zajmuje się przygotowaniem i badaniem sprawozdań finansowych dla zewnętrznych interesariuszy, takich jak inwestorzy i wierzyciele. Ten rodzaj rachunkowości jest stosowany w celu zapewnienia prawdziwego i rzetelnego obrazu sytuacji finansowej firmy. Publiczni księgowi świadczą również usługi podatkowe i doradcze.
2. Definiowanie audytu wewnętrznego – Audyt wewnętrzny jest rodzajem praktyki finansowej, która skupia się na przeglądzie wewnętrznych procesów i kontroli firmy. Ten rodzaj praktyki jest zwykle wykonywany przez zespół audytu wewnętrznego i jest używany do zapewnienia, że dane finansowe są dokładne i że wewnętrzne procesy są przestrzegane.
3. Porównanie wymogów regulacyjnych – Księgowi publiczni muszą przestrzegać rygorystycznych zasad i przepisów określonych przez ich organ zarządzający, taki jak American Institute of Certified Public Accountants (AICPA). Audytorzy wewnętrzni, z drugiej strony, nie podlegają temu samemu poziomowi regulacji.
4. Zrozumienie zakresu usług – Publiczni księgowi świadczą szeroki zakres usług, w tym przygotowywanie sprawozdań finansowych, audyt oraz usługi podatkowe i doradcze. Z kolei audytorzy wewnętrzni skupiają się na przeglądzie procesów wewnętrznych i kontroli pod kątem zgodności, dokładności i efektywności.
5. Analiza potencjalnych korzyści – Rachunkowość publiczna zapewnia zewnętrznym interesariuszom prawdziwy i rzetelny obraz sytuacji finansowej firmy. Audyt wewnętrzny natomiast pomaga zapewnić dokładność danych finansowych i procesów firmy poprzez zapewnienie niezależnego przeglądu.
6. Badanie kosztów obu – Koszt usług księgowości publicznej może się znacznie różnić w zależności od zakresu świadczonych usług. Natomiast audyt wewnętrzny jest zazwyczaj procesem ciągłym, który wymaga stałego inwestowania zasobów.
7. Zastosowanie różnych umiejętności i wiedzy specjalistycznej – Publiczni księgowi wymagają głębokiego zrozumienia sprawozdań finansowych i przepisów. Z drugiej strony, audytorzy wewnętrzni muszą być wysoce analityczni i zdolni do identyfikacji obszarów ryzyka.
8. Ocena procesu komunikacji – Publiczni księgowi są zazwyczaj zobowiązani do przekazywania wyników swoich audytów zewnętrznym interesariuszom, takim jak inwestorzy i wierzyciele. Natomiast audytorzy wewnętrzni przekazują swoje ustalenia bezpośrednio kierownictwu firmy.
9. Badanie przyszłych trendów – Wraz z rozwojem technologii zmieniają się role zarówno publicznych księgowych, jak i audytorów wewnętrznych. Publiczni księgowi coraz częściej polegają na automatyzacji w celu usprawnienia procesu audytu, natomiast audytorzy wewnętrzni wykorzystują technologię do identyfikacji obszarów ryzyka.
Zrozumienie różnic między księgowością publiczną a audytem wewnętrznym może pomóc firmom w wyborze odpowiednich praktyk finansowych dla ich potrzeb. Analizując zakres usług, koszty i potencjalne korzyści każdego z nich, organizacje mogą zapewnić, że uzyskują jak najwięcej ze swoich zasobów finansowych.
Nie ma prostej odpowiedzi na to pytanie, ponieważ istnieją zalety i wady zarówno audytu wewnętrznego, jak i publicznego. Audyt wewnętrzny jest prowadzony przez pracowników audytowanej organizacji, natomiast audyt publiczny jest prowadzony przez niezależnych specjalistów z zewnątrz. Jedną z zalet audytu wewnętrznego jest to, że może być przeprowadzany częściej niż audyt publiczny, co może zapewnić organizacji bardziej aktualne informacje zwrotne. Dodatkowo, audyt wewnętrzny może być bardziej zaznajomiony z procedurami i procesami organizacji, co może uczynić audyt bardziej efektywnym. Jednakże audyt publiczny może być bardziej obiektywny i dostarczać bardziej wiarygodnych wyników. Dodatkowo, audyt publiczny jest wymagany przez prawo dla spółek publicznych. Ostatecznie decyzja o tym, czy skorzystać z audytu wewnętrznego czy publicznego, zależy od konkretnych potrzeb audytowanej organizacji.
Główna różnica między rewizją finansową a rachunkowością polega na tym, że rachunkowość skupia się na rejestrowaniu, klasyfikowaniu i podsumowywaniu transakcji finansowych w celu dostarczenia informacji przydatnych przy podejmowaniu decyzji biznesowych, natomiast rewizja finansowa skupia się na wyrażaniu opinii na temat rzetelności sprawozdań finansowych na podstawie badania transakcji leżących u ich podstaw oraz ujawnień.
Inne różnice między audytem a rachunkowością obejmują:
– Zakres pracy: Rachunkowość zwykle obejmuje cały obraz finansowy organizacji, natomiast rewizja finansowa zwykle skupia się na określonym obszarze lub transakcji.
– Wymagany zestaw umiejętności: Rachunkowość wymaga silnych umiejętności matematycznych i zdolności do korzystania z oprogramowania księgowego, podczas gdy audyt wymaga silnych umiejętności analitycznych i badawczych.
– Rodzaj zgłaszanych informacji: Rachunkowość zgłasza informacje finansowe, które są przydatne w podejmowaniu decyzji biznesowych, podczas gdy audyt zgłasza rzetelność sprawozdań finansowych.