Blokady SQL są mechanizmem używanym przez system zarządzania bazą danych do kontroli dostępu do danych w bazie. Kiedy użytkownik próbuje uzyskać dostęp do tabeli, wiersza lub strony w bazie danych, system DBMS ustawia blokadę na tym obiekcie, aby zapewnić, że tylko jeden użytkownik może uzyskać dostęp w tym samym czasie. Zapobiega to uszkodzeniu danych i zapewnia, że dane nie zostaną zmienione podczas ich odczytu lub zapisu.
Istnieje kilka różnych typów blokad SQL, które mogą być używane, w tym blokady współdzielone, blokady wyłączne, blokady aktualizacyjne i blokady zakresu. Blokady współdzielone pozwalają wielu użytkownikom czytać z obiektu danych w tym samym czasie, podczas gdy blokady wyłączne uniemożliwiają innym użytkownikom czytanie lub pisanie do obiektu. Blokady aktualizacyjne są używane do zapewnienia, że dane nie są zmieniane podczas ich odczytu, a blokady zakresu są używane do ograniczenia dostępu do pewnego zakresu danych.
Aby zidentyfikować blokady SQL, ważne jest zrozumienie różnych typów blokad i operacji, które spowodują ich ustawienie. Ważne jest również zrozumienie stanów oczekiwania, które występują podczas działania blokady. Administrator bazy danych lub programista może wykorzystać logi systemowe i/lub zapytania do bazy danych, aby określić, które blokady są w użyciu i dlaczego.
Blokady SQL są powodowane przez operacje wymagające zmiany danych, takie jak wstawianie, aktualizacje lub usuwanie. Inne operacje, takie jak odczyt, nie powodują zakładania blokad. Należy jednak pamiętać, że jeśli wykonywane jest zapytanie, które wymaga zablokowania danych, to blokada będzie ustawiona do czasu zakończenia zapytania.
Możliwe jest zapobieganie blokadom SQL poprzez użycie transakcji oraz poprzez użycie podpowiedzi optymalizatora, aby wymusić określony typ blokady. Transakcje pozwalają na wykonanie wielu operacji jako jednej jednostki, zapewniając w ten sposób, że wszystkie operacje zakończą się sukcesem lub porażką razem. Podpowiedzi optymalizatora mogą być użyte do wymuszenia określonego typu blokady na zapytaniu lub tabeli, zapewniając w ten sposób, że wymagany typ blokady jest zawsze w mocy.
Jeśli blokada SQL powoduje problemy z wydajnością, ważne jest, aby zidentyfikować typ blokady, zapytanie, które spowodowało blokadę oraz czas trwania blokady. Informacje te mogą być wykorzystane do rozwiązania problemu blokady i określenia najlepszego sposobu rozwiązania problemu. Dodatkowo, zrozumienie stanów oczekiwania związanych z blokadą SQL może pomóc w zidentyfikowaniu pierwotnej przyczyny problemu.
Kiedy działa blokada SQL, silnik bazy danych przechodzi w stan oczekiwania do momentu zwolnienia blokady. Stan oczekiwania może być spowodowany przez wiele czynników, takich jak konflikt między wieloma transakcjami lub zbyt długi czas oczekiwania na zakończenie pojedynczej transakcji. Zrozumienie jak identyfikować i rozwiązywać problemy związane ze stanami oczekiwania może pomóc w szybszym rozwiązywaniu blokad SQL.
Impas występuje, gdy dwie lub więcej transakcji oczekuje na blokadę na zasobie posiadanym przez inną transakcję. Może to spowodować, że silnik bazy danych wejdzie w stan nieokreślonego oczekiwania, co spowoduje niską wydajność i błędy. W celu rozwiązania impasu ważne jest zidentyfikowanie zaangażowanych transakcji i zablokowanych zasobów, a następnie określenie najlepszego sposobu rozwiązania problemu.
Monitorowanie blokad SQL jest ważną częścią administracji bazą danych. Można to zrobić za pomocą logów systemowych lub poprzez wykonywanie zapytań w celu określenia, które blokady są w użyciu, czasu trwania blokad oraz zapytań, które spowodowały ustawienie blokad. Informacje te mogą być wykorzystane do określenia najlepszego sposobu zapobiegania, rozwiązywania problemów i usuwania blokad SQL.
Blokady są mechanizmem używanym przez SQL Server do ochrony danych przed współbieżnymi modyfikacjami. Blokady pozwalają wielu procesom na jednoczesny odczyt danych, ale uniemożliwiają im jednoczesny zapis lub modyfikację danych.
SQL Server używa różnych typów zamków, w zależności od poziomu ochrony, jaki jest potrzebny. Najczęściej spotykanym typem blokady jest blokada współdzielona, która pozwala wielu procesom na odczytywanie danych, ale nie na ich zapisywanie lub modyfikowanie. Blokady współdzielone są używane, gdy dane są czytane, ale nie są modyfikowane.
Innym typem blokady jest blokada wyłączna, która pozwala tylko jednemu procesowi na odczyt lub zapis do danych. Blokady wyłączne są używane, gdy dane są modyfikowane.
Blokady są zwalniane po zakończeniu procesu, który je nabył. SQL Server automatycznie zwalnia blokady również wtedy, gdy transakcja jest cofnięta lub zatwierdzona.
Istnieje kilka sposobów na odblokowanie zablokowanych tabel w SQL Server:
1. Użyj systemowej procedury składowanej sp_unlock_all_tables.
2. Użyj systemowej procedury składowanej sp_lock, aby odblokować określoną tabelę.
3. Użyj polecenia KILL, aby zabić proces, który trzyma blokadę na tabeli.
4. Użyj polecenia LOCK TABLE z opcją NOWAIT, aby spróbować zablokować tabelę. Jeśli tabela jest już zablokowana, zwróci to błąd.
Blokady poziomu tabeli są zazwyczaj utrzymywane tylko przez bardzo krótki czas podczas wykonywania zapytania. Po zakończeniu zapytania, blokada jest zwalniana.
Jeśli widzisz blokady poziomu tabeli, które są utrzymywane przez dłuższy czas, jest prawdopodobne, że istnieje zapytanie, które zajmuje dużo czasu, aby się wykonać. Możesz użyć polecenia sp_who2 active, aby zobaczyć jakie zapytania są aktualnie uruchomione na serwerze.
Jeśli widzisz zapytanie, którego wykonanie zajmuje dużo czasu, możesz je zabić używając polecenia KILL.