Amortyzacja jest metodą rachunkowości stosowaną przez przedsiębiorstwa w celu uwzględnienia spadku wartości aktywów w czasie. Amortyzacja jest zwykle obliczana na podstawie rocznej i jest wykorzystywana do zgłaszania przychodów, kosztów i dochodu do opodatkowania. Rozumiejąc podstawy amortyzacji, firmy mogą dokładnie obliczyć procentową wartość rezydualną danego składnika aktywów i wykazać ją w swoich sprawozdaniach finansowych.
W celu dokładnego obliczenia pozostałego procentu aktywów, ważne jest, aby zrozumieć podstawy amortyzacji. Amortyzacja to proces rozłożenia kosztu składnika aktywów na cały przewidywany okres jego użytkowania. Umożliwia ona przedsiębiorstwom rozłożenie kosztów aktywów na wiele lat, co zmniejsza dochód do opodatkowania w bieżącym roku. Całkowity koszt składnika aktywów jest dzielony przez przewidywany okres użytkowania składnika aktywów, który jest następnie mnożony przez obecny wiek składnika aktywów w celu określenia jego pozostałego procentu.
Aby obliczyć stopę amortyzacji środka trwałego, należy znać okres użytkowania środka trwałego oraz jego pierwotny koszt. Stopa amortyzacji jest obliczana poprzez podzielenie całkowitego kosztu środka trwałego przez jego przewidywany okres użytkowania. Na przykład, jeśli samochód ma całkowity koszt 20 000 USD i oczekiwany okres użytkowania 5 lat, jego stopa amortyzacji wyniesie 4 000 USD rocznie.
Okres użytkowania składnika aktywów zależy od rodzaju składnika aktywów i jego przewidywanego wykorzystania. Okres użytkowania składnika aktywów może być różny w zależności od rodzaju składnika aktywów, jego wieku i stanu. Okres użytkowania składnika aktywów powinien być ustalony przed obliczeniem jego pozostałego procentu.
Przy obliczaniu procentu rezydualnego składnika aktywów ważne jest, aby zrozumieć różne rodzaje metod amortyzacji. Najbardziej powszechne rodzaje to amortyzacja liniowa, metoda podwójnego spadku wartości oraz metoda sumy cyfr lat. Każda metoda ma swoje wady i zalety, dlatego ważne jest, aby zrozumieć, która metoda najlepiej pasuje do amortyzowanego środka trwałego.
Po ustaleniu stawki amortyzacji środka trwałego, możliwe jest wtedy obliczenie jego wartości rezydualnej. Wartość końcowa jest szacowaną wartością środka trwałego na koniec jego okresu użytkowania. Można ją obliczyć, odejmując całkowity koszt amortyzacji od całkowitego kosztu środka trwałego.
Procent pozostałości środka trwałego oblicza się, dzieląc wartość pozostałości środka trwałego przez jego całkowity koszt. Ten procent jest następnie mnożony przez 100 w celu określenia procentu rezydualnego. Na przykład, jeśli składnik aktywów ma całkowity koszt 20 000 USD i wartość rezydualną 10 000 USD, jego procent rezydualny wynosiłby 50%.
Po obliczeniu stawki amortyzacji i procentu rezydualnego środka trwałego, ważne jest przygotowanie podsumowania obliczeń. Podsumowanie to powinno zawierać całkowity koszt środka trwałego, jego okres użytkowania, stawkę amortyzacji, wartość rezydualną i procent rezydualny. To podsumowanie powinno być włączone do sprawozdania finansowego firmy, aby dokładnie przedstawić amortyzację środka trwałego.
Obliczanie procentów rezydualnych amortyzacji jest ważnym procesem dla przedsiębiorstw w celu dokładnego raportowania przychodów i kosztów w sprawozdaniach finansowych. Rozumiejąc podstawy amortyzacji i obliczając procent rezydualny składnika aktywów, firmy mogą dokładnie raportować swoje wydatki na amortyzację i przygotowywać dokładne sprawozdania finansowe.
Wartość rezydualna to szacunkowa wartość składnika aktywów na koniec jego okresu użytkowania. Na przykład firma może oszacować, że pojazd po pięciu latach będzie miał wartość rezydualną w wysokości 5 000 USD. Oznacza to, że oczekuje się, iż pojazd będzie wart 5 000 USD po tym, jak będzie używany przez pięć lat.
Nie ma jednego wzoru na obliczanie pozostałości. Koncepcja pozostałości jest używana w różnych obliczeniach finansowych, od wyceny po zarządzanie portfelem. Konkretna zastosowana formuła będzie zależała od kontekstu, w którym jest używana. Niektóre popularne formuły używane do obliczania rezyduum obejmują model wzrostu Gordona, model dyskonta dywidendowego oraz model wolnych przepływów pieniężnych do kapitału własnego.
30% pozostałości to część opłaty leasingowej, która jest stosowana do wartości rezydualnej pojazdu. Wartość rezydualna to szacunkowa wartość pojazdu na koniec okresu leasingu.
Dobry procent wartości rezydualnej to taki, który skutkuje niską miesięczną opłatą dla leasingobiorcy, a jednocześnie zapewnia leasingodawcy rozsądny zwrot z inwestycji. Idealny procent będzie się różnił w zależności od konkretnej umowy leasingowej i konkretnego leasingowanego pojazdu.