Leasingholds są ważną częścią rynku nieruchomości, jednak wiele osób nie jest z nimi zaznajomionych. W tym artykule, będziemy badać podstawy leasingu i jak one działają, zalety i wady leasingu, różnice między leasingu i freeholds, jak leasingu są wpływane przez prawo, ich wpływ na wartość nieruchomości, wspólne kwestie prawne związane z leasingu, a także wskazówki dotyczące negocjacji leasingu.
Leasinghold to umowa prawna, w której najemca (lub leasingobiorca) płaci opłatę (lub czynsz) właścicielowi (lub leasingodawcy) w zamian za prawo do korzystania z nieruchomości przez z góry określony czas. Okres dzierżawy wynosi zazwyczaj od 5 do 99 lat, ale może być dłuższy. Najemca jest odpowiedzialny za terminowe płacenie czynszu i przestrzeganie warunków umowy. Po zakończeniu okresu najmu, umowa najmu wygasa, a najemca musi opuścić lokal.
Leasingholds oferują kilka korzyści zarówno dla najemców jak i wynajmujących. Dla najemców, główną zaletą jest to, że są w stanie pozostać w nieruchomości przez określony czas bez konieczności martwienia się o to, że zostanie ona sprzedana lub wynajęta komuś innemu. Pozwala im to również na wprowadzanie ulepszeń w nieruchomości bez obawy o eksmisję lub konieczność wyprowadzki. Dla właścicieli, główną zaletą jest to, że mogą otrzymać stały dochód od najemcy, bez konieczności martwienia się o najemcę zalegającego z płatnościami lub opuszczającego nieruchomość.
Główną wadą leasingu jest to, że najemca nie jest właścicielem nieruchomości. Oznacza to, że najemca nie może dokonać zmian w nieruchomości, które normalnie wymagałyby zgody właściciela i będzie musiał opuścić nieruchomość na koniec okresu najmu. Dodatkowo, najemca nie będzie korzystał z żadnego wzrostu wartości nieruchomości.
Główną różnicą pomiędzy leasingiem a freeholdem jest to, że leasing jest umową tymczasową, podczas gdy freehold jest umową trwałą. W przypadku freehold, najemca jest właścicielem nieruchomości i ma prawo do wprowadzania zmian w nieruchomości oraz korzystania z jej wzrostu wartości. W przypadku dzierżawy najemca ma tymczasowe prawo do korzystania z nieruchomości i musi ją opuścić na koniec okresu dzierżawy.
Przepisy dotyczące leasingu różnią się w zależności od stanu, dlatego ważne jest sprawdzenie u lokalnych władz, aby zapewnić zgodność z wszelkimi obowiązującymi przepisami. Ogólnie rzecz biorąc, warunki najmu są prawnie wiążące i najemca musi ich przestrzegać. Ważne jest również, aby upewnić się, że wynajmujący jest odpowiednio licencjonowany i ubezpieczony przed podpisaniem umowy najmu.
Leasinghold może wpływać na wartości nieruchomości zarówno w pozytywny, jak i negatywny sposób. Z jednej strony, najemca jest odpowiedzialny za utrzymanie nieruchomości i może dokonać ulepszeń w nieruchomości, co może zwiększyć jej wartość. Z drugiej strony, najemca nie korzysta z żadnego wzrostu wartości i musi opuścić nieruchomość na koniec okresu najmu, co może spowodować, że nieruchomość zostanie sprzedana za mniej niż jej wartość rynkowa.
Wspólne problemy prawne z dzierżawą obejmują niepłacenie czynszu przez dzierżawcę, zniszczenie nieruchomości przez dzierżawcę oraz nieprzestrzeganie przez dzierżawcę warunków umowy. W niektórych przypadkach właściciel może być w stanie złożyć pozew przeciwko najemcy w celu odzyskania strat lub eksmitowania najemcy z nieruchomości.
Podczas negocjowania leasingu ważne jest, aby być świadomym praw prawnych obu stron i potencjalnego ryzyka z tym związanego. Ważne jest również, aby zapewnić, że najemca jest świadomy swoich obowiązków i praw wynajmującego. Dodatkowo ważne jest, aby wziąć pod uwagę wpływ dzierżawy na wartości nieruchomości i wynegocjować sprawiedliwą i rozsądną umowę, która zaspokoi potrzeby obu stron.
Jest wiele powodów, dla których ludzie decydują się na leasing, a nie na nieruchomość wolną. Niektórzy mogą czuć, że mogą uzyskać lepszą ofertę na nieruchomości lub że będą mieli większą kontrolę nad tym, co dzieje się z nieruchomością. Inni mogą czuć, że mogą uzyskać bardziej korzystną ofertę hipoteczną poprzez leasing nieruchomości.
Istnieje kilka powodów, dla których leasing jest tak powszechny na Hawajach. Jednym z nich jest fakt, że stan ten ma długą historię posiadania ziemi przez hawajską monarchię, która wydzierżawiła dużą część ziemi na plantacje trzciny cukrowej. Po obaleniu monarchii w 1893 r., nowy rząd Hawajów również wydzierżawił ziemię plantacjom trzciny cukrowej. Kiedy Hawaje stały się terytorium USA w 1898 roku, rząd amerykański również wydzierżawił ziemię plantacjom trzciny cukrowej.
Po II wojnie światowej plantacje trzciny cukrowej zaczęły tracić na znaczeniu, a wiele z dzierżaw nie zostało odnowionych. W rezultacie wiele z gruntów, które wcześniej były dzierżawione przez plantacje trzciny cukrowej, stało się dostępnych dla innych celów. W latach 70-tych, stan Hawaje zaczął dzierżawić ziemię deweloperom pod budowę hoteli i kurortów. Doprowadziło to do boomu w przemyśle turystycznym, a wiele z istniejących dziś dzierżaw jest przeznaczonych na hotele i kurorty.