Bilans zamknięty: Kompleksowy przegląd
Bilans niejawny jest ważnym dokumentem finansowym stosowanym przez jednostki w celu przedstawienia obrazu ich sytuacji finansowej na dany dzień. Zazwyczaj przedstawia on aktywa, zobowiązania i kapitał własny firmy w hierarchicznej kategoryzacji. Ten rodzaj bilansu jest najczęściej stosowaną metodologią sprawozdawczości finansowej i jest kluczowym dokumentem wykorzystywanym przez inwestorów i wierzycieli do oceny sytuacji finansowej przedsiębiorstwa.
Aktywa to zasoby posiadane przez przedsiębiorstwo, które mogą być wykorzystane do generowania przyszłych korzyści ekonomicznych. Aktywa w bilansie niejawnym można podzielić na dwie kategorie: aktywa obrotowe i aktywa trwałe.
Aktywa obrotowe to aktywa, które zgodnie z oczekiwaniami zostaną zużyte lub zamienione na gotówkę w ciągu jednego roku. Przykłady aktywów obrotowych obejmują środki pieniężne i ich ekwiwalenty, inwestycje, należności, zapasy, rozliczenia międzyokresowe kosztów oraz inwestycje krótkoterminowe.
Aktywa trwałe to aktywa, których wykorzystania oczekuje się przez okres dłuższy niż jeden rok. Przykłady aktywów trwałych obejmują inwestycje długoterminowe, rzeczowe aktywa trwałe, wartość firmy, wartości niematerialne i prawne oraz aktywa z tytułu odroczonego podatku dochodowego.
Pasywa to długi lub zobowiązania należne przedsiębiorstwu wobec innych podmiotów. Podobnie jak aktywa, zobowiązania w bilansie niejawnym można podzielić na dwie kategorie: zobowiązania krótkoterminowe i zobowiązania długoterminowe.
Zobowiązania krótkoterminowe to długi lub zobowiązania, które muszą zostać spłacone w ciągu jednego roku. Przykłady zobowiązań krótkoterminowych obejmują zobowiązania z tytułu rachunków, wynagrodzeń, podatków i pożyczek krótkoterminowych.
Zobowiązania długoterminowe to długi lub zobowiązania, które muszą być spłacone w okresie dłuższym niż jeden rok. Przykłady zobowiązań długoterminowych obejmują pożyczki długoterminowe, zobowiązania z tytułu obligacji oraz zobowiązania z tytułu odroczonego podatku.
Podsumowując, bilans niejawny przedstawia aktywa i pasywa firmy w dwóch odrębnych kategoriach: bieżących i trwałych. Dokument ten jest ważny dla zrozumienia sytuacji finansowej przedsiębiorstwa i jest wykorzystywany przez inwestorów i wierzycieli do oceny sytuacji finansowej firmy.
Bilans to sprawozdanie finansowe, które przedstawia aktywa, zobowiązania i kapitał własny firmy w określonym momencie.
Aktywa są klasyfikowane jako obrotowe lub trwałe. Aktywa obrotowe to środki pieniężne i aktywa, co do których oczekuje się, że zostaną zamienione na gotówkę lub zużyte w ciągu jednego roku lub cyklu operacyjnego firmy, w zależności od tego, który z nich jest dłuższy. Aktywa trwałe to aktywa, co do których nie oczekuje się, że zostaną zamienione na środki pieniężne lub zużyte w ciągu jednego roku lub w ciągu cyklu operacyjnego firmy.
Pasywa są klasyfikowane jako krótkoterminowe lub długoterminowe. Zobowiązania krótkoterminowe to zobowiązania, których zapłaty oczekuje się w ciągu jednego roku lub cyklu operacyjnego firmy, w zależności od tego, który z nich jest dłuższy. Zobowiązania długoterminowe to zobowiązania, których zapłaty nie oczekuje się w ciągu jednego roku lub cyklu operacyjnego spółki.
Kapitał własny to pozostały udział w aktywach firmy, który pozostaje po odjęciu zobowiązań.
Bilans to sprawozdanie finansowe, które pokazuje aktywa, zobowiązania i kapitał własny firmy. Trzy główne klasyfikacje kont, które są pokazane w bilansie to:
– Aktywa: Są to pozycje, które firma posiada i mają wartość. Przykładami aktywów są środki pieniężne, zapasy, nieruchomości i wyposażenie.
-Pasywa: Są to długi lub zobowiązania, które firma jest winna. Przykłady pasywów to zobowiązania, pożyczki i podatki.
-Kapitał własny: Jest to różnica pomiędzy aktywami i zobowiązaniami firmy. Kapitał własny może być podzielony na dwie kategorie: kapitał własny akcjonariuszy i kapitał własny właścicieli. Kapitał własny reprezentuje udziały własnościowe akcjonariuszy firmy, natomiast kapitał własny właścicieli reprezentuje udziały własnościowe właścicieli firmy (tj. kapitał, który właściciele zainwestowali w firmę).
Konta aktywów są klasyfikowane jako aktywa obrotowe lub aktywa długoterminowe. Aktywa obrotowe to te aktywa, co do których oczekuje się, że zostaną zamienione na gotówkę w ciągu jednego roku. Aktywa długoterminowe to te aktywa, które nie są spodziewane do przekształcenia w środki pieniężne w ciągu jednego roku. Rachunki zobowiązań są klasyfikowane jako zobowiązania krótkoterminowe lub zobowiązania długoterminowe. Zobowiązania krótkoterminowe to te zobowiązania, które oczekuje się, że zostaną spłacone w ciągu jednego roku. Zobowiązania długoterminowe to te zobowiązania, których zapłaty nie oczekuje się w ciągu jednego roku.
3 klasyfikacje aktywów są następujące:
1) Aktywa obrotowe: Są to aktywa, co do których oczekuje się, że zostaną zamienione na gotówkę w ciągu jednego roku. Przykłady obejmują gotówkę, należności i zapasy.
2) Aktywa trwałe: Są to aktywa, które nie są oczekiwane do przekształcenia w środki pieniężne w ciągu jednego roku. Przykłady obejmują inwestycje długoterminowe, nieruchomości, zakłady i urządzenia.
3) Wartości niematerialne i prawne: Są to aktywa, którym brakuje fizycznej substancji. Przykłady obejmują patenty, prawa autorskie i wartość firmy.