Przepisy dotyczące płac pracowniczych są zbiorem zasad i przepisów, które regulują relacje pomiędzy pracodawcami i pracownikami w odniesieniu do wypłaty wynagrodzeń i świadczeń. Prawa te służą zapewnieniu, że pracownicy są opłacani uczciwie, dokładnie i na czas, a pracodawcy są zgodni z odpowiednimi prawami i przepisami.
Prawa w tym obszarze nakładają na pracodawców i pracowników pewne wymagania dotyczące płacy minimalnej i nadgodzin. Należą do nich Fair Labor Standards Act (FLSA), który ustala federalną płacę minimalną i ustanawia wymagania dotyczące płacenia za nadgodziny, oraz Family Medical Leave Act (FMLA), który wymaga od pracodawców zapewnienia bezpłatnego urlopu z pewnych powodów rodzinnych i medycznych.
Przepisy dotyczące płac pracowniczych wymagają od pracodawców wypłacania wynagrodzeń pracownikom w odpowiednim czasie, zgodnie z wymogami obowiązującego prawa stanowego. Obejmuje to płacenie wynagrodzenia za wykonaną pracę, jak również za naliczone urlopy i zwolnienia lekarskie.
Pracodawcy są zobowiązani do pobierania podatków z wynagrodzeń pracowników zgodnie z prawem federalnym, stanowym i lokalnym. Obejmuje to podatek dochodowy, Social Security, Medicare oraz inne podatki stanowe i lokalne.
Pracodawcy muszą utrzymywać dokładną i pełną dokumentację płacową, w tym wszystkie informacje dotyczące płac i godzin, dla każdego pracownika. Dokumentacja ta musi być przechowywana przez minimalny okres czasu, zgodnie z wymogami obowiązującego prawa stanowego.
Przepisy dotyczące płac pracowniczych ustanawiają również pewne wymagania dotyczące wypłaty świadczeń pracowniczych, takich jak ubezpieczenie zdrowotne, płatny urlop i plany emerytalne.
Tip pooling jest dozwolony w niektórych stanach i podlega pewnym regulacjom. Pozwala to pracownikom na łączenie swoich napiwków i dzielenie się nimi z innymi pracownikami, którzy przyczynili się do obsługi klienta.
Pracodawcy, którzy nie przestrzegają praw dotyczących płac pracowniczych, mogą podlegać karom, w tym zaległej płacy, grzywnom i postępowaniu karnemu.
Rząd zapewnia wiele zasobów, aby pomóc pracodawcom w przestrzeganiu przepisów dotyczących płac pracowniczych, w tym strony internetowe, publikacje, seminaria i inne formy pomocy.
Podsumowując, ważne jest, aby pracodawcy rozumieli i przestrzegali praw dotyczących płac pracowniczych, aby zapewnić uczciwą i dokładną wypłatę wynagrodzeń i świadczeń dla pracowników. Pracodawcy powinni skonsultować się z prawnikiem lub innym profesjonalistą, aby zapewnić zgodność z obowiązującym prawem i przepisami.
Jeśli nie dostaniesz wypłaty w dniu wypłaty, powinieneś skontaktować się z pracodawcą tak szybko, jak to możliwe. Być może nastąpił błąd i pracodawca powinien być w stanie naprawić sytuację. Jeśli nie otrzymasz odpowiedzi lub pracodawca nie chce naprawić sytuacji, możesz złożyć skargę w stanowym wydziale pracy.
Istnieje kilka różnych praw, które wchodzą w grę, kiedy mówimy o pracownikach najemnych. Pierwszym z nich jest Fair Labor Standards Act (FLSA), który ustanawia minimalną płacę, płacę za nadgodziny, prowadzenie rejestrów i standardy pracy z dziećmi dotyczące pracowników pełnoetatowych i niepełnoetatowych w sektorze prywatnym oraz w rządach federalnych, stanowych i lokalnych. Drugi to Equal Pay Act (EPA), który zakazuje dyskryminacji płacowej ze względu na płeć pomiędzy mężczyznami i kobietami w tym samym miejscu pracy, którzy wykonują pracę wymagającą takich samych umiejętności, wysiłku i odpowiedzialności i którzy znajdują się w podobnych warunkach pracy. Wreszcie, istnieje kilka stanów, które mają swoje własne prawa dotyczące wynagrodzeń, które są bardziej rygorystyczne niż FLSA lub EPA, więc ważne jest, aby sprawdzić prawa w swoim stanie, aby zobaczyć, czy mają one zastosowanie do twojej sytuacji.
The Fair Labor Standards Act (FLSA) ustanawia minimalną płacę, płacę za nadgodziny, prowadzenie dokumentacji i standardy pracy z dziećmi, które dotyczą pełnoetatowych i niepełnoetatowych pracowników w sektorze prywatnym oraz w rządach federalnych, stanowych i lokalnych.
Przepisy FLSA dotyczące płacy minimalnej odnoszą się do wszystkich niezwolnionych pracowników w Stanach Zjednoczonych. Obecna federalna płaca minimalna wynosi 7,25 USD za godzinę. Wiele stanów ma również prawa dotyczące płacy minimalnej, a niektóre ustalają płacę minimalną na wyższym poziomie niż federalny. W tych przypadkach stosuje się wyższą stanową płacę minimalną.
Przepisy FLSA dotyczące płacenia za nadgodziny wymagają, aby objęci, niezwolnieni pracownicy otrzymali półtora raza ich regularną stawkę wynagrodzenia za każdą godzinę przepracowaną ponad 40 w tygodniu roboczym.
Przepisy FLSA dotyczące prowadzenia rejestrów wymagają od pracodawców prowadzenia pewnych rejestrów dla każdego objętego ubezpieczeniem, nie zwolnionego pracownika, w tym informacji o przepracowanych godzinach i zarobkach pracownika.
Przepisy FLSA dotyczące pracy dzieci mają na celu ochronę bezpieczeństwa i zdrowia nieletnich poprzez ustanowienie standardów dotyczących rodzaju pracy, którą mogą wykonywać i godzin, w których mogą pracować.
Zasada 2080 na liście płac to wytyczna, która mówi, że pracownik powinien otrzymać wynagrodzenie za każdą godzinę przepracowaną powyżej 20 godzin w tygodniu oraz za każdą godzinę przepracowaną powyżej 80 godzin w okresie rozliczeniowym. Reguła ta ma na celu zapewnienie, że pracownicy są uczciwie wynagradzani za swoją pracę, a także zapobieganie wykorzystywaniu pracowników przez pracodawców poprzez zlecanie im pracy w nadmiernym wymiarze godzin bez odpowiedniej rekompensaty.
Zasada 59 minut” to wytyczna, która sugeruje, że pracownicy nie powinni pracować dłużej niż 59 minut w ciągu dnia bez robienia przerwy. Zasada ta opiera się na założeniu, że pracownicy, którzy pracują długo bez przerw, są bardziej narażeni na wypalenie i niezadowolenie z pracy. Zasada 59 minut nie jest twardą i szybką regułą, ale raczej wskazówką, która może być dostosowana do indywidualnych potrzeb i harmonogramów pracy.