Odpis na złe długi jest pozycją księgową używaną do oszacowania części należności firmy, która będzie nieściągalna. Odpis ten jest niezbędny do zapewnienia, że bilans firmy jest dokładny i odzwierciedla prawdziwy stan jej należności. W tym artykule omówione zostaną dwie różne metody obliczania odpisu na złe długi.
Odpis na nieściągalne należności to szacunkowa część należności firmy, co do której oczekuje się, że będzie nieściągalna. Odpis ten jest konieczny w celu zapewnienia, że bilans firmy jest dokładny i odzwierciedla prawdziwy stan jej należności. Odpis na nieściągalne należności jest stosowany w celu skorygowania kwoty należności w bilansie, tak aby lepiej odzwierciedlała ona kwotę należności, która zostanie faktycznie pobrana.
Tradycyjna metoda odpisu na złe długi opiera się na historycznym doświadczeniu firmy w zakresie złych długów. Metoda ta patrzy na kwotę należności, które zostały odpisane w przeszłości i wykorzystuje tę kwotę do oszacowania kwoty odpisu na złe długi, która jest potrzebna w bieżącym okresie.
Metoda procentowej sprzedaży kredytowej jest alternatywną metodą obliczania odpisu na złe długi. Metoda ta szacuje odpis na złe długi jako procent sprzedaży kredytowej przedsiębiorstwa. Ten procent może być oparty na historycznych doświadczeniach przedsiębiorstwa lub na średnich branżowych.
Główną zaletą metody procentowej sprzedaży kredytowej jest to, że pozwala ona na dokładniejsze oszacowanie odpisu na złe długi. Metoda ta uwzględnia zmiany w sprzedaży kredytowej przedsiębiorstwa, które mogą nie być odzwierciedlone w tradycyjnej metodzie odpisu na złe długi.
Tradycyjna metoda odpisu na złe długi opiera się na historycznych doświadczeniach dotyczących złych długów, które nie zawsze mogą być dokładnym odzwierciedleniem bieżącego okresu. Dodatkowo metoda ta nie uwzględnia zmian w sprzedaży kredytowej przedsiębiorstwa, co może prowadzić do niedoszacowania lub przeszacowania odpisu na złe długi.
Odpis na złe długi ma wpływ na sprawozdanie finansowe firmy. W przypadku zwiększenia odpisu, zmniejsza się kwota należności w bilansie, co zmniejsza dochód netto firmy. I odwrotnie, gdy odpis jest zmniejszany, kwota należności w bilansie jest zwiększana, co zwiększa dochód netto firmy.
Przy obliczaniu odpisu na złe długi ważne jest, aby zrozumieć bieżącą sprzedaż kredytową firmy i historyczne doświadczenie w zakresie złych długów. Dodatkowo, ważne jest, aby zrozumieć wpływ, jaki zasiłek ma na sprawozdania finansowe firmy. Wreszcie, ważne jest, aby regularnie przeglądać zasiłek na złe długi, aby zapewnić, że jest to dokładne odzwierciedlenie należności firmy.
Poprzez zrozumienie różnych metod obliczania odpisu na złe długi i wpływu, jaki ma on na sprawozdania finansowe, firmy mogą dokładniej oszacować swój odpis na złe długi i zapewnić, że ich bilanse są dokładne.
Do wyceny złych długów przedsiębiorstwa zazwyczaj stosują metodę odpisu aktualizującego. W ramach tej metody przedsiębiorstwa szacują kwotę złych długów, które wystąpią w oparciu o doświadczenia z przeszłości i bieżące warunki ekonomiczne. Szacunek ten jest następnie wykorzystywany do tworzenia rachunku rezerw, który jest oddzielnym kontem w bilansie, służącym do kompensowania należności. Kiedy klienci nie płacą swoich faktur, kwota ta obciąża konto rezerwowe.
Trzy warianty szacowania należności nieściągalnych metodą odpisu aktualizującego to: metoda procentu od sprzedaży, metoda wiekowania należności oraz metoda odpisu bezpośredniego.
Metoda procentowa sprzedaży jest najczęściej stosowaną metodą szacowania złych długów. W ramach tej metody szacuje się, że pewien odsetek sprzedaży kredytowej jest nieściągalny i dokonuje się odpowiedniego odpisu na nieściągalne należności. Ten procent jest zwykle oparty na doświadczeniach historycznych lub normach branżowych.
Metoda wiekowania należności polega na szacowaniu złych długów na podstawie wieku należności. Metoda ta zakłada, że im dłużej trwa należność, tym bardziej prawdopodobne jest, że stanie się ona nieściągalna. Odpisy na nieściągalne należności są zwykle rejestrowane przy użyciu wzoru uwzględniającego wiek należności.
Metoda bezpośredniego odpisu polega na rejestrowaniu odpisu na nieściągalne należności tylko wtedy, gdy należność jest rzeczywiście odpisana jako nieściągalna. Metoda ta nie jest tak powszechna jak dwie pozostałe metody, ponieważ nie przewiduje ona szacowania nieściągalnych wierzytelności aż do momentu, w którym one wystąpią.