Współdzierżawa jest formą współwłasności pomiędzy dwoma lub więcej stronami. W deed of trust, strony zaangażowane stają się współdzierżawcami, co oznacza, że każda strona ma niepodzielny równy udział w nieruchomości i prawo do posiadania całej nieruchomości. Ten rodzaj własności może być korzystny w niektórych sytuacjach, takich jak gdy wiele osób musi posiadać nieruchomość, lub gdy para musi posiadać nieruchomość razem.
Wspólna dzierżawa oferuje wiele korzyści, jeśli chodzi o posiadanie nieruchomości. Na przykład, nieruchomość może przejść na pozostałych współnajemców, jeśli jeden ze współnajemców umrze, a współnajemcy zawsze będą na równych prawach, jeśli chodzi o decyzje dotyczące nieruchomości. Dodatkowo, wspólna dzierżawa może być korzystna dla celów podatkowych, ponieważ pozwala na odliczenie pewnych kosztów związanych z nieruchomością.
Chociaż współnajem może oferować pewne pozytywne korzyści, ważne jest, aby rozważyć zalety i wady tego typu własności. Jedną z głównych wad wspólnego najmu jest to, że może być trudne do rozwiązania, ponieważ wszyscy współnajemcy muszą zgodzić się na rozwiązanie, aby stało się ono skuteczne. Dodatkowo, jeśli najemcy nie komunikują się dobrze, może to prowadzić do nieporozumień i zamieszania wokół tego, kto ma prawo do korzystania z nieruchomości i jak ma być ona zarządzana.
W akcie notarialnym prawa i obowiązki współnajemców są jasno określone. Obejmuje to prawo do posiadania i korzystania z nieruchomości, jak również odpowiedzialność za płacenie podatków, opłat i innych kosztów związanych z nieruchomością. Dodatkowo, współdzierżawcy są odpowiedzialni za utrzymanie nieruchomości i utrzymanie jej w dobrym stanie.
W niektórych przypadkach może być konieczne, aby współnajemcy przenieśli własność nieruchomości. Można to zrobić za pomocą aktu notarialnego, który nakreśla proces przeniesienia własności. Proces ten wymaga podpisu wszystkich współnajemców i zapewnia oficjalny zapis przeniesienia własności.
Aby wspólna dzierżawa została rozwiązana, wszyscy współdzierżawcy muszą wyrazić zgodę na jej rozwiązanie. Można to zrobić za pomocą aktu notarialnego, który określa proces rozwiązania wspólnej dzierżawy. Po rozwiązaniu wspólnej dzierżawy, nieruchomość zostanie podzielona pomiędzy współdzierżawców zgodnie z warunkami zawartymi w akcie notarialnym.
Podczas tworzenia aktu założycielskiego ważne jest, aby rozważyć implikacje wspólnego najmu. Obejmuje to rozważania dotyczące planowania nieruchomości, ponieważ wspólne użytkowanie może wpłynąć na sposób przekazania nieruchomości spadkobiercom. Dodatkowo, jeśli współnajemcy są małżeństwem, wspólne użytkowanie może również wpłynąć na to, jak nieruchomość zostanie podzielona w przypadku rozwodu.
Każdy stan ma swoje własne prawa związane ze współdzierżawą, więc ważne jest, aby zbadać prawa w swoim stanie przed utworzeniem aktu powierniczego. Przepisy te mogą określać, kiedy wspólna dzierżawa może zostać rozwiązana, co dzieje się z nieruchomością, gdy jeden ze współdzierżawców umiera i jak płacone są podatki od nieruchomości.
Przy tworzeniu aktu notarialnego ważne jest, aby zasięgnąć profesjonalnej porady od doświadczonego adwokata. Adwokat może pomóc w zrozumieniu warunków aktu zaufania i może zapewnić, że twoje prawa i interesy są chronione. Dodatkowo, adwokat może pomóc ci w zrozumieniu praw związanych ze wspólną dzierżawą w twoim stanie.
Współnajemcy to termin używany do opisania dwóch lub więcej osób, które posiadają kawałek nieruchomości razem. Każda osoba ma równy udział w nieruchomości i może z niej korzystać jak chce. Jeśli jeden ze współnajemców umrze, jego udział w nieruchomości przechodzi na pozostałych współnajemców.
Tak, trust może posiadać nieruchomość we współużytkowaniu w Kalifornii. Główną zaletą wspólnego najmu jest to, że pozwala na bezproblemowe przeniesienie własności nieruchomości po śmierci jednego ze współnajemców. Może to być pomocne narzędzie do planowania majątku, ponieważ może pomóc uniknąć probate.
Istnieją cztery elementy, które muszą być spełnione w przypadku współnajmu: czas, tytuł, udział i posiadanie. Jeśli te cechy nie są spełnione, wtedy najem nie jest wspólnym najmem, ale wspólnym najmem. W przypadku wspólnego najmu, każdy najemca ma niepodzielny udział w nieruchomości i równe prawa do posiadania. Kiedy współnajemca umiera, jego udział w nieruchomości przechodzi na żyjącego współnajemcę lub współnajemców. Jest to znane jako prawo do przeżycia (right of survivorship).
Istnieją zasadniczo trzy sposoby anulowania współnajmu:
Jeden ze współnajemców może powiadomić pozostałych współnajemców o swoim zamiarze wypowiedzenia wspólnej dzierżawy. To skutecznie anuluje wspólną dzierżawę od daty powiadomienia.
Wszyscy współnajemcy mogą wyrazić zgodę na wypowiedzenie wspólnej umowy najmu. Można to zrobić poprzez zawarcie nowego aktu notarialnego, który przekazuje nieruchomość od wspólnych najemców do siebie jako wspólnych najemców.
Sąd może nakazać rozwiązanie wspólnego najmu, zazwyczaj na wniosek jednego ze współnajemców.