Zachowania organizacyjne to dziedzina nauki, która skupia się na zrozumieniu i przewidywaniu, jak ludzie, grupy i organizacje oddziałują na siebie. Obejmuje ona szeroki zakres tematów, takich jak postawy, komunikacja, przywództwo, motywacja i podejmowanie decyzji. Trzy podstawowe determinanty zachowania, na których skupia się zachowanie organizacyjne to kontekst społeczny i kulturowy, jednostka i struktura organizacyjna.
Kontekst społeczny i kulturowy, w ramach którego działa organizacja, ma istotny wpływ na zachowanie. Kontekst ten może odnosić się do czynników spoza organizacji, takich jak normy społeczne, wartości, przekonania i prawa. Uwzględnia on również wspólne wartości i przekonania wewnątrz organizacji, które mogą kształtować zachowanie. Na przykład organizacja, która ceni sobie współpracę i pracę zespołową może zachęcać swoich pracowników do wspólnego rozwiązywania problemów.
Jednostka jest kluczowym czynnikiem w zachowaniu organizacyjnym. Każda osoba wnosi do organizacji swoje unikalne umiejętności, zdolności, doświadczenia i perspektywy. To właśnie ta różnorodność cech indywidualnych może kształtować zachowanie w organizacji. Na przykład, osoba o wysokim stopniu samomotywacji może być bardziej skłonna do podejmowania inicjatywy i kierowania projektami.
Struktura organizacyjna organizacji może również wpływać na zachowanie. Obejmuje ona formalne zasady i procedury, role i obowiązki oraz hierarchię organizacyjną. Struktura hierarchiczna, na przykład, może prowadzić do środowiska zwiększonej konkurencji i koncentracji na indywidualnych osiągnięciach. Z drugiej strony, płaska struktura może sprzyjać zwiększonej współpracy i komunikacji.
Style przywództwa mogą mieć również istotny wpływ na zachowanie organizacyjne. Różne style przywództwa mogą prowadzić do różnych rezultatów. Na przykład lider transformacyjny może być bardziej skłonny do motywowania i inspirowania pracowników, podczas gdy lider autokratyczny może być bardziej skłonny do polegania na zasadach i przepisach.
Dynamika grupy może odgrywać ważną rolę w zachowaniu organizacyjnym. Sposób, w jaki jednostki współdziałają ze sobą w grupie, może mieć znaczący wpływ na zachowanie. Może to obejmować sposób, w jaki grupa zarządza konfliktem, jak podejmuje decyzje i jak reaguje na zmiany.
Nagrody i kary mogą również wpływać na zachowanie w organizacji. Nagrody mogą być używane do motywowania i zachęcania pracowników, podczas gdy kary mogą być używane do zniechęcania do negatywnych zachowań.
Technologia staje się coraz ważniejsza w miejscu pracy i może mieć znaczący wpływ na zachowanie. Technologia może być wykorzystana do ułatwienia komunikacji i współpracy, usprawnienia procesów i poprawy wydajności pracowników.
Zachowanie organizacyjne jest złożoną dziedziną nauki, która bada wiele czynników wpływających na zachowanie w organizacji. Trzy główne determinanty zachowania, na których skupia się zachowanie organizacyjne to kontekst społeczny i kulturowy, jednostka oraz struktura organizacyjna. Zrozumienie i zastosowanie tych czynników jest niezbędne dla każdej organizacji, która chce zmaksymalizować wydajność i osiągnąć sukces.