Wydatki na złe długi są nieuniknioną częścią działalności gospodarczej. Powstają one, gdy klienci nie płacą za towary lub usługi, które zostały już dostarczone. W związku z tym przedsiębiorstwa muszą dostosować swoje zapisy finansowe, aby odzwierciedlić tę stratę. W tym artykule poznamy podstawy korygowania kosztów nieściągalnych i kroki niezbędne do tego celu.
Koszty nieściągalnych wierzytelności to strata poniesiona, gdy klient nie zapłaci za już dostarczone towary lub usługi. Jest on zwykle rejestrowany jako koszt w rachunku zysków i strat i jest ogólnie uznawany za koszt operacyjny.
Saldo debetowe jest rodzajem zapisu w dzienniku używanym do rejestrowania kosztów z tytułu nieściągalnych wierzytelności. Saldo debetowe jest zasadniczo saldem ujemnym, które zwiększa zobowiązania firmy. Podczas rejestrowania kosztów nieściągalności ważne jest, aby zapewnić, że saldo debetowe odpowiada kwocie nieściągalności.
Korekta kosztów z tytułu złych długów jest procesem rejestrowania złych długów jako kosztów w rachunku zysków i strat. Aby prawidłowo skorygować koszty z tytułu nieściągalnych wierzytelności, firma musi najpierw określić kwotę nieściągalnych wierzytelności, a następnie zapisać ją jako saldo debetowe w dzienniku firmy.
Rejestrując koszty nieściągalnych wierzytelności, firmy mają możliwość odpisania lub dokonania odpisu na nieściągalne wierzytelności. Odpisanie jest procesem trwałego usunięcia złych długów z kont firmy. Odpis jest bardziej konserwatywnym podejściem, w którym firma odkłada część nieściągalnego długu na pokrycie możliwych przyszłych strat.
Korygując koszty złych długów, firmy muszą być świadome potencjalnych implikacji podatkowych. W zależności od kraju i regionu, firmy mogą być zobowiązane do płacenia podatków od kwoty nieściągalnych długów, które odpisały lub na które dokonały odpisu.
Korekta wydatków na złe długi może być korzystna dla firm na kilka sposobów. Poprzez prawidłowe rejestrowanie kosztów nieściągalnych należności, firmy mogą dokładnie odzwierciedlić wysokość strat, jakie ponoszą z powodu braku płatności ze strony klientów. Może to pomóc firmom w podejmowaniu lepszych decyzji, jeśli chodzi o ustalanie cen i inne aspekty ich działalności.
Korekta kosztów złych długów jest niezbędną częścią działalności gospodarczej. Rozumiejąc podstawy korekty kosztów nieściągalnych należności oraz kroki niezbędne do jej przeprowadzenia, właściciele firm mogą zapewnić, że ich dokumentacja finansowa dokładnie odzwierciedla wysokość strat, jakie ponoszą z powodu braku płatności ze strony klientów.
Yes, the allowance for doubtful accounts is increased with a debit.
Pierwszym krokiem jest identyfikacja, którzy klienci mają zaległe salda, które są uznawane za złe długi. Można to zrobić poprzez przeglądanie raportów o stanie należności lub sald kont klientów. Po zidentyfikowaniu klientów z zaległymi saldami, należy określić kwotę nieściągalnych należności. Można to zrobić poprzez oszacowanie procentu salda, które jest uważane za nieściągalne i odpisanie tej kwoty. Na przykład, jeżeli klient ma zaległe saldo w wysokości 100 USD i szacuje się, że 10% tego salda jest nieściągalne, to należy odpisać 10 USD jako koszt nieściągalnych należności.
Aby zaksięgować koszty nieściągalnych należności, należy obciążyć koszty nieściągalnych należności i zaksięgować należności.
Nie ma konkretnego zapisu w dzienniku dla wydatków na złe długi, ponieważ będzie to zależało od konkretnej sytuacji. Jednak ogólnie rzecz biorąc, gdy klient nie spłaca swojego długu, konto zostanie odpisane jako nieściągalny dług, a odpowiedni wpis zostanie dokonany na konto kosztów nieściągalnych długów.
Bad debt expense is a credit.
Obciążenie rezerw na należności wątpliwe oznacza odłożenie pieniędzy na pokrycie wszelkich należności, które mogą nie zostać zebrane. Robi się to, aby chronić firmę przed stratami w przypadku, gdy klienci nie płacą swoich faktur.